Paul, Canon en Obstipatie

Paul?
Een topschaker denkt een half uur na over een briljante zet, rekent alle twaalf varianten uit, doet uiteindelijk de zet en pas daarna ziet hij wat er niet goed aan is. Te laat, de tegenstander ziet het meteen. Bij de restyling van een blad kom je dat verschijnsel ook tegen. Brainstormen, oeverloos soms, dat veranderen, dit niet meer doen, ander lettertype proberen, proefnummer maken, kleine test, grote test en na een half jaar dubben: go met die handel. Vara TV Magazine werd weer VARAGIDS.
Over de oude naam terughalen kun je het lang hebben, maar xe9xe9n ding is zeker: de gidsfunktie zal op den duur verdwijnen, internet weet je wel, maar magazines zullen blijven bestaan. Veronica Magazine for ever! De briljante zet is tenslotte gedaan, je overziet het bord en dan denk je: zijn we niet wat doorgeschoten met het aantal rubrieken en columnisten? Ja! Hoeveel vaste onderdelen kan een blad hebben? In de gerestylde VARAGIDS tel ik er 33, nog los van de zeven dagen van de week met alle standaard info. Twan Huys wil een column, sla die maar eens af. Matthijs van Nieuwkerk wil een column, niet te weigeren. We hebben al Paul de Leeuw en Youp en Paul Witteman, die doe je niet weg. Smeets en Giel Beelen, Fokke, Sukke en Rob Stenders. (Je zult maar VARAcoryfee zijn en nixe9t voor een column gevraagd zijn). Dan heb je tenslotte al die columns en dan denk je: weer een fotootje erbij? Er wordt besloten: we gaan voor een tekening van de columnist. Iemand kent een goede illustrator en die mag het doen. Helaas. José Luis Garcia is een briljant illustrator, alleen José Luis Garcia kan niet nxe1tekenen. En daar gaat het deze keer toevallig om. Paul de Leeuw, dat is toch die man met die wat gezette vrolijke kop? Te makkelijk, dat ga ik anders doen, dacht José Luis. Matthijs van Nieuwkerk, dat is toch die man achter een boerka van haar? Artist impression van Jose Luis! Voor een column en voor elk ik-verhaal geldt: het is prettig dat je de afzender in de ogen kunt kijken. Het versterkt de verstandhouding. Dus: gummen, meneer Garcia!

Canon
Bij een restyling is één ding belangrijk: weten wat je niet gaat restylen. Hoera: VARA’ s rubriek Buis&Haard is gebleven. Een bekende Nederlander poseert samen met aanhang in zijn woonkamer en ze beantwoorden wat vragen over hun kijkgedrag. Ik weet niet eens precies wélke vragen want er zijn belangrijkere zaken. Aha, dát is dus haar partner, zo’n type, altijd wel gedacht, zelf is het ook een augurk. En dan het interieur. De Volendamse boudoirwoonkamer van welk BZNlid dan ook! Legendarisch. De grachtengordelburgerlijkheid van al die nieuwslezers en commentatoren. Als er ooit een canon van de Nederlandse tijdschriftrubrieken komt (en tenslotte komt die natuurlijk ook, laten we een start maken) vechten VARA’s Buis&Haard en VIVA’s AnyBody om de eerste plaats. De een nog naakter dan de andere.

Obstipatie
De columnobstipatie van de nieuwe GIDS leidt tot een idee. Zet nog even door en maak een blad met allxe9en maar columns. Vijftig columns bij elkaar, van culinair tot media tot politiek, schitterend vormgegeven. Bij een nieuw tijdschriftidee vraag ik altijd aan de bedenker: heb je enig idee waarom dit bladidee er nog niet is? Waarom is er geen gadgetblad voor jongens? Waarom is er geen magazine met De Librije als vertrekpunt? Waarom is er geen inburgeringsblad in stripvorm? Met het stellen van die vraag kun je veel geld verdienen. Eigenlijk wel logisch dat dat blad er niet is, blijkt al gauw. Laat al die columns ook maar zitten.