Anoniem en Hattrick

Anoniem 
Sanne en Jan Peter zijn getrouwd en hebben drie jonge kinderen. Er is een groot geheim: het oudste kind is niet van Jan Peter, maar van Sanne’s toenmalige golfpartner. Bijna niemand weet dat, zelfs de golfpartner heeft geen idee. Niet een echt probleem, maar dan: Sanne en Jan Peter gaan uit elkaar, in redelijk overleg. Zo redelijk dat Jan Peter voorstelt: de jongste twee kinderen blijven bij jou(Sanne dus) en de oudste (14 jaar, sportief, ‘net zoals ik’) gaat met mij mee. Jan Peter is niet van dat voorstel af te brengen, en Sanne wil alles in retrospectief niet nóg ingewikkelder maken, is blij dat er eindelijk een soort oplossing is. Met nieuwe vrouw en met zijn oudste zoon, de zoon van de golfer, is Jan Peter ondertussen een nieuw leven begonnen.
Einde samenvatting.
Echt gebeurd.
Kijk, dan is het goed dat er vrouwenbladen zijn! En meer in het bijzonder: de ge-anonimiseerde rubrieken in vrouwenbladen. Want Sanne laat zich natuurlijk nooit met naam&toenaam interviewen (Jan Peter wel, maar die heeft geen opvallend verhaal. Denkt hij). De moeder aller anoniemrubrieken staat al jaren in het maandblad MarieClaire: In Vertrouwen. Al jaren dé hit. ‘Mijn zondige zeilvakantie’. ‘Ik haat het kind van mijn man’. ‘Ik fake al drie jaar’. Succes maakt het beste bij concurrenten wakker dus veel bladen hebben ondertussen zo’n soort rubriek. Viva: Aan Viva verteld. Yes: Persoonlijk. Grazia: Real Life. Vriendin: Openhartig. Glamour: Reality. Flair: Persoonlijk. CosmoGirl: Mijn Verhaal. Lezeressen schurken zich graag aan de ellende van anderen, emotioneel ramptoerisme is niemand vreemd. Vraag: zijn al die verhalen écht gebeurd? Snel antwoord: Ja. Wroet maar eens in de eigen familie of in de vriendenkring. Minder snel antwoord: sommige verhalen moet je, met behoud van de essentie, afzwakken of lichtelijk veranderen. Anders gelooft niemand het, of wordt het te obligaat. Terug naar de shortstory Sanne&Jan Peter. Ook daar is iets in veranderd. Het betrof niet haar toenmalige golfpartner, het kind was ordinair van de buurman (nog een beetje artistiek ook). Maar zoiets obligaats schaadt in een anoniem verhaal de geloofwaardigheid. Liever de literaire associaties met Sanne’s glooiende landschap.

Hattrick
Toch weer even Cruijff (er zijn nou eenmaal geen nieuwe Cruijffs). Met Ajax vierde hij ooit zijn rentree in een wedstrijd tegen Haarlem. Hij maakte na een solo vanaf rechts een geweldig lobdoelpunt. Na afloop spraken de journalisten hem vooral aan op dat doelpunt. Johan kon het nog! Cruijff zei: ‘Het was inderdaad wel een mooie goal. Maar jullie vergeten één ding. Ik heb de héle wedstrijd goed gespeeld, ook voor en na dat doelpunt’. Cruijff had gelijk. Weer bleek: alleen goed spelen is niet genoeg om op te vallen. Alleen een goed tijdschrift maken is niet genoeg. Er moet iets uitspringen, dan pas wordt er over gepraat. Die fotoserie! Die column! Die scoop! Die reportage! Dat doelpunt! Plan dus niet alleen al die mooie ideeën, plan ook je redactionele doelpunten. Dan scoor je als blad pas echt. Plan een superprijs. Plan een bijzondere naaktreportage. Plan bijvoorbeeld de toprubriek: vrouw becommentarieert naaktfoto van haar gehate ex. Maandblad Marie Claire heeft deze keer als doelpunt van de maand: niet één keer de rubriek In Vertrouwen, maar drie afleveringen bij elkaar. Is ook een manier: maak van je succesrubriek/-serie/-column/-strip een keer een hattrick.