Rage

Rage
In een en dezelfde week elf verschillende VPROcovers, elf nieuw ontworpen partijaffiches. Bladenmakerssmulfeest! Verleden week had Intermediair écht verschillende verkiezingscovers. De internationale rage ‘éen blad, meerdere covers’ landt eindelijk ook in Nederland. Waar verkiezingen en (ongetwijfeld) het WK-voetbal al niet goed voor zijn.Veronica Magazine pakte ook uit en zette acht vrouwelijke politici op acht online-covers. Vraag: Wie wilt u op onze échte printcover zien? Grote Veronica-coverkreet: Stem Sexy! Kleine tekst: ‘De politiek laat zich van haar mooiste kant zien’ Met 30% van de stemmen won Sabine Uitslag (Tweede Kamerlid CDA). Sabine is ook zangeres van de Twentse rockband Zipper (stem sexy, sexy stem) dus dichterbij het Veronicagevoel dan haar concurrenten Lea Bouwmeester (PvdA), Joel Voordewind (Christen Unie) en Marianne Thieme (PvdD)
CDA wint verkiezingen!
Een zinnetje dat alleen vandaag nog kan.

Karwei
We kozen namens het Genootschap voor Reclame ‘De Beste Politieke Slagzin Aller Tijden’. Ik jureerde mee. Vijf grepen uit de nominaties.
1) Vrijzinnige vrouwen, waakt tegen roode of zwarte overheersching (Vrijheidsbond, 1929)
2) Ontwapenend (PSP, 1971)
3) Uw plaats aan den stormram is nog vrij (SDAP, 1920)
4) Eigenlijk bent u een D’66-er (D’66, 2006)
5) Kies Kok (PvdA, 1994).
Winnaar: ‘Laat Lubbers zijn karwei afmaken’ (CDA, 1989). Twintig jaar oud, nog steeds goed. Goede coverteksten, opvallende reclamekreten en scorende politieke slagzinnen hebben vaak het ‘inderdaad-gevoel’ gemeen. Inderdaad, die man moet zijn karwei afmaken, hij is goed bezig. Inderdaad, misschien ben ik eigenlijk wel een D’66-er, onze zoon zit toch op een vrije school? Dit jaar is de D’66-slagzin:’Anders ja. D’66’. Inderdaad, geen touw aan vast te knopen.

Robben
De Engelse taal! Uit ‘The News of the World’ van zondag jl: ‘The Dutch could be rob-bed of Arjen’.

Verhaal
Ik moest kiezen uit twee stagiaires, er was plaats voor éen. Eigenlijk waren ze van gelijk niveau. Het meisje heette Jojanneke Rensenbrink. Ik hield me in maar na tien minuten vroeg ik toch: Ben je familie van dé Rensenbrink? (Robbie, als linksbuiten vaak net zo goed als Cruijff, schoot in de WK-finale van 1978 vlak voor tijd tegen de paal waardoor niet Nederland maar Argentinie wereldkampioen werd) Jojanneke glimlachte, nipte aan haar cappucino en vertelde. ‘Ik was drie jaar geleden in Buenos Aires, op vakantie. In het hotel bij het inchecken overhandigde ik mijn paspoort. De man achter de receptiebalie bestudeerde mijn papieren, keek mij na een klein minuutje wat vaderlijk aan en zei: ‘Your father missed the goal in seventy-eight?’ Stagiaire Jojanneke Rensenbrink (zeven lettergrepen, een dribbel op zich) was geen familie maar daar voor die balie knikte ze.
Aangenomen!
En mij én een Argentijnse hotel-employee een mooi verhaal bezorgd.