Covercorset
Op de redactie van de Amerikaanse Esquire liep een stagiair rond, ruim veertig jaar geleden. Hij had een geweldig idee: hij wilde de Franse president Charles de Gaulle interviewen. Kansloos, maar hij zette door. Na twee jaar kluiten in het riet hadden zijn collega’s het wel met hem gehad. Kappen joh, er is hier nog veel te doen. Waarna de stagiair zei: ‘Let mister De Gaulle do his own refusion’.
Als je zo denkt, krijg je wat voor elkaar. Bij het Nederlandse blad Runner’s World denken ze zo.
Want tenslotte liet Leonard Komon zich overhalen.
De Keniaan Komon (23), wereldrecordhouder 10 kilometer en 15 kilometer op de weg en gedoodverfd winnaar van de Nederlandse Dam tot Damloop, werd dit jaar door het blad Runner’s World in zijn bed gefotografeerd, op de ochtend van de wedstrijddag. Ook tijdens de race werd hij in allerlei poses in beeld gebracht. Hetzelfde gebeurde met mevrouw Jelly van der Brugge, recreante, tandarts uit Arnhem. Mooi tijdschriftidee, twee werelden met beeldrijm gevisualiseerd. (Terzijde: op vier seconden miste Komon die dag het wereldrecord Dam tot Dam. Thank you Runner’s World.)
Recreante Jelly, Keniase wereldrecordhouder, Marion Bloem, Dolf Jansen, wereldkampioen zevenkamp junioren Dafne Schippers, Abdelkader Benali, administratief medewerker Dave Vervenne uit Waver, je komt ze allemaal tegen in loopblad Runner’s World. Doelgroep: recordhouders én recreanten. Maar ook voetgangers of nóg slomer, want het blad is speels gemaakt, je komt net op tijd iets tegen om met een goed excuus lui lezend op de bank te kunnen blijven zitten. Veel toegespitste sportbladen redden het niet omdat ze alleen maar specifiek over hun bewuste sport schrijven: ontmoedigende trainingsschema’s, gezond dus vies eten, te nauwe kleding. Maar in Runner’s World lees je over Carl Lewis (stomdronken) en Usain Bolt (ondersteboven met zijn BMW M3). Lees je de Tweet van de Maand. Lees je veel over beginners, over de beste muziek-apps, blader je naar de rubriek Het Piekmoment of naar de vaste pagina met ’12 dezelfde vragen aan’. Van favoriete trainingsmaat tot: wel eens door een hond gebeten?
Runner’s World lezen is een aangename steeplechase: een leuke horde, een plas water, net op tijd een tussensprint. En elke maand op de laatste pagina de plekgebonden rubriek Foto Finish. Inderdaad, een beetje bladenmaker laat zo’n kans niet lopen. Het blad finisht met een opvallende foto.
Maar dan de start van het blad, de cover.
Pagina één van Runner’s World moet elke keer door de Amerikaanse licentiegever goedgekeurd worden. Gevolg: bijna elke maand dezelfde stoere jonge vrouw die je lachend tegemoet komt rennen. Joehoe, daar ben ik weer! Ook bladen als Cosmopolitan, Playboy, Marie Claire zitten in zo’n covercorset. Zelfs de coverteksten worden vertaald in de USA voorgelegd. Gevolg: altijd linksboven een veelbelovende kreet, samengevat: Haal meer uit je zomer. Op de januari-covers van 2010 en van 2011: Nieuw jaar, nieuw begin! En ongetwijfeld straks, op de januari-cover 2012: Nieuw jaar, nieuw begin! Bron: USA. De Amerikaanse cover van Runner’s World heeft al jaren in januari de tekst: ‘New Year, New You!
My fellow Americans: deze you houdt van het speels ingerichte huis, maar deze you vindt de voordeur ondertussen wat voorspelbaar.
Kan dat ook even vertaald worden?