Sterfscène
Graflucht geeft vleugels. Het logo van de laatste Hollands Diep!
Ik zag ooit de allereerste logoschetsen, vijf jaar geleden, en ik vond ze prachtig. Niet twaalf letters keurig bovenin de cover, niet de woorden Hollands en Diep linksboven in een rechthoekje gefrommeld. De letters van Hollands Diep beheersten de héle cover, van boven naar beneden naar opzij. Top. Maar helaas: beheersen werd wurgen. Het logo van Hollands Diep werd een lastpak-logo. Met de cover was niets origineels meer te doen, bij elk ontwerp was er wel weer een andere letter die net voor het gezicht van Mulisch stond.
Deze maand ligt het laatste nummer van Hollands Diep in de winkel en op de laatste cover krijgt het logo eindelijk een schop, alle twaalf letters worden in de rechterhoek geveegd. Opgesodemieterd ellendelingen! Op de valreep, dóór de valreep maakt Hollands Diep een creatieve cover. Maar verder is het laatste nummer business as usual: mooie verhalen zonder urgentie, braaf beeld braaf vormgegeven (zelfs het naakt slaat dood), bijna geen echte advertenties. Hollands Diep sterft in schoonheid en ook met de sterfscène is niets bijzonders gedaan. (Sterfscènes! Op toneel, in de literatuur. De mooiste laatste zinnen van een boek. Thrillerauteurs over hoe je een lijk beschrijft. Schrijvers schrijven hun eigen necrologie)
Hoera, we mogen een laatste nummer maken zei de redactie. Dansje op eigen graf, teugels los, nog één keer laten zien dat je het best kan, dat het aan jou niet ligt. Eén keer laten zien dat ‘laatste keer’ een prachtige tijdschriftinvalshoek is. Hollands Diep liet het zitten, maar, om maar eens iets te noemen, het vergeten culinaire blad Tip. Had in het allerlaatste nummer een dikke bijlage met toetjes. Het laatste nummer van GTO, automagazine over topprestaties.
Had op de cover van het laatste nummer een rode knop, code rood, betekent in Formule I termen: meteen stoppen. Partner, een blad over seks en relaties. Een compleet nummer op thema. Niet de eerste keer, maar de láátste keer met iemand. Striptekenaars over hun leven na de dood. Op acht dichtbedrukte pagina’s alle titels van alle bekende afscheidliedjes. Ik associeer door. Laatste Hard Gras: themanummer over drama’s in blessuretijd, van 1-0 naar 1-2. Dubbelnummer van De Muur (over wielrennen): laatste 2 kilometer van een ontsnapping, van een massasprintvoorbereiding. Filmblad Preview: The End. Quote: faillissementen. Viva: scheiden, ontslag, dag cup B. Voetbal International: afscheidswedstrijden. Psychologie Magazine: ik greep mijn allerlaatste kans, en het lukte. Een bijlage met 46 voorbeelden, waaronder een prijswinnende laatste cover.