Museum

Het ene museum na het andere wordt heropend, in schril contrast met het sluiten van veel ‘museumtijdschriften’. Subsidiestop betekent tijdschriftenstop, op termijn of meteen. Art magazines verschralen en verdwijnen, in het niets of in het internet. Of ‘misschien wel een app’, ‘er bestaan plannen’, nou dan weet je het wel. Het prachtblad OOG, van het Rijksmuseum, is al een tijdje verdwenen, maar nog steeds fantoompijn. Het blad Mister Motley ‘dat kunst en leven aan elkaar knoopt’, zeg maar knoopté, verschijnt niet meer op papier en is dubbende. Het geweldige blad Items, in zijn beste tijd het grootste designblad van Nederland, maakte na dertig jaar het laatste nummer. ‘Het laatste wat we wilden’. Het blad Open, over kunst en publieksdomeinen: dicht. Tijdschrift Metropolis M moet de helft van het budget inleveren. De hoofdredacteur: ‘We zijn er nog zolang het kan’. Ironischerwijs kreeg het blad een subsidie om te onderzoeken hoe een digitale toekomst van het genre eruit zou kunnen zien. ‘Sorry, uw printgraf is aanstaande, hoe zag u zelf de herrijzenis?’

Na zoveel Tableau Mort snel naar het Tableau Vivant. Kunstbeeld, Museumtijdschrift en het blad Vind handhaven zich. Tableau start door. Piepkleine blaadjes als Tubelight en Fucking Good Art watertrappelen door. Het blad Vernis is aan zijn vierde nummer bezig. Aan de vruchten herkent men de boom: Leven op een historische buitenplaats / Liefde verbeeld in antiek / Jan Six jr. jr. jr. over oude meesters. Bloedserieuze boom dus, Vernis. Is het magazine van de VHOK, Vereniging van Handelaren in Oude Kunst, sinds kort zelfs Koninklijk, dus KVHOK. Vernis wordt gemaakt zoals je een blad over oude kunst moet maken: zorgvuldige vormgeving, rubrieksnaam Trouvailles, keurige columnisten die binnen de lijst blijven.

Maar er verschijnen ook nog nieuwe bladen in de sector. Het blad F.A.L.L, platform voor jong talent. Alles ademt naar nu: verhaal over modebloggers, reportage met non-conformistische modeshoots. Het wordt spannend rond 25 april: voor die datum is het tweede nummer aangekondigd. Ook nieuw: REALmag. ‘An inspiring magazine about the beauty of emotions.’ Inderdaad, alles in het Engels, de hele wereld mag het weten. Er is elke keer een thema, deze keer: Schaamte. Shame. Op de cover het achterhoofd van een man, op de achterkant dezelfde man met de ogen gesloten. Mooi. In het blad: the beauty of shame, een naakte vrouw met elefantiase. En tertiaire syfilis, zover moet je het ook niet laten komen. REALmag ziet er prachtig uit. Té prachtig. Heel veel esthetische shame, te weinig shameless. Naakt en seks en dood en verderf, confronteren en vertrappen, oorlog, hysterie, moord en doodslag, bedonderen en beledigen. Zitten toch prachtige printideeën in. Sterven in schoonheid kan altijd nog, jongens. En ‘denken aan een app’ ook.