Vorstelijke goudmijn

‘Mijn vrouw regeert het land, maar ik ben thuis de baas’ (Prins Bernhard).

‘Vertel eens even waarom je het idiote idee hebt gehad om met mij te trouwen?’ (Koningin Juliana).

Het blad Vorsten bestaat 40 jaar, viert haar 500ste nummer met 500 citaten en, aanbieding: voor 500 eurocent een opvallende Maxima-poster. Lekker makkelijk, 500 citaten? Misschien, maar wat is er tegen makkelijk? Het is vooral slim, en een jubileum legitimeert.

Het bladenmakersleven is simpel als je blad/krant/site zoveel jaar bestaat. Doe de kast maar open, het valt er vanzelf uit. Bewaar de echte creativiteit voor nummers die niet vanzelf verkopen (de nummers zonder Maxima op de cover). Dubbeldik. Driedubbeldik. Unieke bijlage. Oud beeld kost weinig, zei iemand. En natuurlijk: ‘exclusieve’ enquete over een onderwerp waarvan je de uitslag al weet: vrouwen liegen gemiddeld drie pond over hun gewicht, mannen liegen 4 cm over de lengte van, tweede huwelijken eindigen relatief vaak in scheiding, 63% weet niet waarom we Pasen vieren. Is dat al eens gedaan? Ja. Maar nu even anders. Herhaal je successen, ik herhaal het nog maar even. Niemand zegt: alwéér Serious Request? Bij een jubileum komt de publiciteit vanzelf, waarbij één ding van belang is: wat wil je laten oppakken? En vooral: wat niét? Quest bestaat tien jaar, dus: kijk eens wat we allemaal voor nieuws doen en wat voor nieuwe weetjes er allemaal zijn. De rubriek Buis & Haard (VARAgids) vierde de 1000ste. Dus: mis geen VARAgids, de komende jaren!

Margriet en Libelle bestaan 75 en 80 jaar, dus… Ja, dus. In ieder geval niet de ouderdom benadrukken. Misschien moeten heel oude bladen, hoe geweldig ook, hoe vitaal ook, geen jubilea vieren. Rijk verleden en opgebouwd gezag, daar schiet je in 2014 niets meer mee op. Je krijgt zeurvragen en er is niet echt antwoord op, hoe leuk je digitaal ook bezig bent. Veronica vierde in haar glorietijd nooit een jubileum, je wilt geen lid zijn van een ouwe lul.

De Bouquetreeks grijpt haar jubileum uiteraard wél aan. De 3500ste ‘liefdesroman’ is verschenen. Boodschap: de Bouquetreeks is niet meer oubollig. ‘Niet buurman maar de steenrijke sjeik is nu de held’. Recente titel: ‘In handen van de sjeik’. Misschien niet meer oubollig, maar de woorden smachten en hunkeren en amechtig zijn het bed nog niet uit.

Snel weer een Vorsten-citaat: ‘Linten doorknippen, brrr’ (Prins Bernhard). Vorsten had de jubileumbijlage helemaal met citaten van Bernhard kunnen vullen. ‘Ik heb fooien gekregen. Bij een feestdag dacht iemand dat ik de ober was’.

Leuker zijn natuurlijk de citaten die nooit het blad Vorsten zullen halen. Iets voor het laatste nummer! In mijn bijzijn zei prins Bernhard: ‘Ach, ontbering. Wat is ontbering? Geen koud biertje bij het ontbijt, dát is ontbering’. En: ‘Laten we opschieten, straks komt mijn vrouw binnen, en dan weet je het wel weer’. En: ‘Ik ga naar huis, de Story lezen. Kijken hoe het met mijn kleinkinderen gaat’. Bij mij aan tafel zei Prinses Christina: ‘Nee, nooit jaloers geweest op mijn oudste zus. Ik zou die baan niet kunnen. Dat voorlezen op Prinsjesdag, wat een gekleuter’. Pieter van Vollenhoven vertrouwde mij toe, in een verlate studentikoze bui… (Nee, ik ben niet uit op een rel).

Terecht boort Vorsten deze goudmijn aan. Een belangrijk deel van de formule is geschiedenis en terloops kun je melden dat je aan layar doet, en een geheel vernieuwde site hebt. Ook: ‘We beleven historisch goede verkoopcijfers’. Wie heeft er in 2014 een mooier citaat?