Andere naam

Ongemerkt doodgaan, dat lukt niet als je Bekende Nederlander bent. Zo is het ook met Bekende Tijdschriften. Vóórpaginanieuws, toen het weekblad Yes verdween. Vele reportages, toen maandblad Fancy werd opgegeven. Kwartaalblad Oog, La Vie en Rose, glossy Hide & Chic – zonde dat ze weg zijn, omdat je van oogstrelend houdt.
Als je blad terminaal aan het worden is, zijn er verschillende mogelijkheden.
Vijf opties uit een bloeiende praktijk.
1) Rigoreus het infuus eruit: Yes, Fancy, Wining & Dining, Diva. Even slikken, het snijden doet pijn, het afgesneden zijn went snel.
2) Fuseren. De Amsterdamse Universiteitsbladen Folia en Havana deden dat recentelijk. Kun je weer even voort, alhoewel één plus één zelden twee is, en zeker niet drie.
3) Online verder gaan. Lijkt modern, is een moderne manier om een printtitel te laten verdwijnen. Je hebt begraven, je hebt cremeren, je hebt online gaan. SEN Magazine werd SENdigizine, nog steeds voor de mediterrane vrouw.
4) Stiekem stoppen. Als je een Onbekende Nederlander bent, kan dat. Zie het blad Volgens, zie het blad Femme. Alleen familie en vrienden treuren. Voorzichtig, wrikkenderwijs, haal je de stekker er uit, het valt niemand op want niemand kent je nog. Dat was juist het probleem. Maar nu we het over deze categorie tijdschriften hebben, ook meteen het goede nieuws: het blad Match gaat zichtbaar door, Ooggetuige ook, het blad Jansen stopt niet, de nieuwe Eppo ook niet en van het blad Duitsland ligt nummer twee in de winkel.
5) Niet opheffen, maar het beestje een andere naam geven. De glossy Living was zieltogend en werd opeens Liv genoemd. Einde Living, einde Liv, einde glossy. Het blad Intiem heet vanaf nu Intens. Het woord intiem werd de laatste jaren te lichamelijk. 'Ik geef toe, ik was intens met hem'. Het blad Sportweek werd het blad NUsport. Wie weet.
Al een paar jaar speelt de vraag: wat doen we met zorgenkind Grasduinen? Stiekem stoppen kan niet, té bekend. Online-gaan past niet bij de aaibaarheidsformule. Fuseren of rigoreus stoppen? Kan altijd nog. Dus variant 5. Het beestje Grasduinen kreeg deze week een andere naam. Roots. Onze wortels, begrijp je wel. Grasduinen kwijnde, maar dat kwam niet door de kwaliteit van het blad. Als je in 2011 donateur bent van een paar natuurclubs krijg alleen daarom al een stuk of vijf mooie natuurtijdschriften zomaar in de bus. Natuurfotografie is een volkssport geworden. Grasduinen verloor na een jaartje of twintig het bijzondere, het exclusieve. Maar helaas: bij opvolger Roots gebeurt dat al in het éérste nummer. Niks mis met Roots: met je kind fietsen over de Veluwe (Libelle), twaalf pagina’s gekleurde koraalriffen (elk fotoblad), veel wandelkaartjes (elk dagblad). Dus juist wél iets mis met Roots: mooi, maar niet bijzonder genoeg. Geen herkenbare formule, zoveel verschillende bomen dat je het bos niet meer ziet. Van duttende leeuwen tot wat is het mooi in het Jisperveld. Onduidelijkheid troef, al op de visitekaartjes: de cover van het blád Roots, de cover van de Roots-agenda. En helaas sleurt ook de bekopping mij niet naar binnen. Mooiste parken van Utrecht! Fietsen op Texel! De naam Roots is ook de formúle: onze roots staan dicht bij de natuur, ook geestelijk. Geloof ik. Ook dat wordt vast nog wel duidelijker. En komt Roots in het rijtje Match en Jansen (optie 4).