Van twee kanten
Op zondagmorgen lees ik De Volkskrant, of liever gezegd: Volkskrant Magazine. En wat ik nooit had kunnen bedenken, overkwam mij vanochtend. Ik raak uitgekeken op de rubriek ‘ Van twee kanten’. Al een paar jaar interviewt Corine Koole een stel, los van elkaar. Over hoe de relatie begon, over de wederzijdse gevoelens en hoe ze terugblikken. Die rubrieken bestaan wel meer, maar Volkskrant Magazine onderscheidt zich door de fotografie en vooral door het niveau van interviewen en opschrijven. Op een pak melk staat een houdbaarheidsdatum, op een rubriek niet, maar eigenlijk toch wel, als je maar goed kijkt en luistert, naar jezelf. De ontmoetingspatronen in ‘Van twee kanten’ zijn zich aan het herhalen: zomerkamp, ouderavond,kopieerapparaat, reunie. Eerst een aarzeling, daarna plotseling een kus, en nu halen we de jaren in.
Er is bladenmakersmoed voor nodig om met een jarenlange successerie te stoppen. (Het Parool kondigt dit weekend het einde aan van de serie NR 19. Elke week werd iemand geinterviewd die ergens in Amsterdam op nr 19 woont, een mooie manier om tout gemeleerd Amsterdam aan de bak te laten komen. Maar ook dat idee ging slijten. En er zijn vrij gemakkelijk alternatieven te bedenken). Verder toch nog een uurtje vermaakt met Volkskrant Magazine. Sylvia Witteman! De Libellerubriek Trotse Ouders stopt ook, waarschijnlijk is het boekje vol. En met de fotosektie (deze keer Blauwe Ogen) laat je zien dat je geen krant bent.
Toch blijft het chagrijn, vanwege ‘Van twee kanten’
Bobby Fischer
Ik zit in de redactie van MATTEN, de Hard Gras voor schakers. Het Corus (voorheen Hoogovens)Schaaktournooi speelt en Bobby Fischer ging dood. Spitsuur! Uit directe bron horen we de geweldigste anekdotes. Bij elk tijdschrift sta je van tijd tot tijd voor de vraag: wat doen we met dit soort aktualiteit? Je zit in de redactie van Hard Gras en Cruijff gaat dood. Je werkt bij Libelle en de Koningin gaat dood. Wat je ook doet, je bent te laat. Maar een tijdschrift moet Internet, teletekst en krant niet willen beconcurreren. Een tijdschrift moet iets eigens bedenken. Voor Matten is dat gelukt. We wachten geen jaar ,maar over een jaar is xe9en ding zeker: Fischer xe9xe9n jaar dood.
En dat kun je precies op tijd brengen.
Goed schrijven
‘Van twee kanten’ haal ik vaak aan als voorbeeld. Wil je weten wat goed schrijven is? Lees Volkskrant Magazine. Bril, Witteman, Corine Koole. Goed schrijven is de kunst van de gewone zinnetjes. Een mooie metafoor kan iedereen bedenken, een mooie woordspeling ook. Dat heeft niets met goed schrijven te maken. Hoe gaat het nxe1 de metafoor? Dan moet je zoiets schrijven als: Hij ging zitten. Of: zij keek naar buiten. Dat kunnen de mooiste zinnetjes uit een boek zijn. Een mooie xe9erste zin van een roman kan iedereen schrijven. Maar daar herken je geen schrijver aan. De eerste zin van een roman is een zin zonder voorland, aan xe9xe9n kant hoef je er geen verantwoording voor af te leggen. Je herkent een schrijver aan de tweede zin, de derde zin, de achtste zin. Bovendien, bij een goed boek gaat het niet om de zinnen, maar om de geur die tussen de zinnen blijft hangen. Geur creexebren, dat is schrijven. Schrijvers kunnen goed schrijven, journalisten kunnen het goed opschrijven.
Heel wat schrijvers in Volkskrant Magazine.