Vroeger, Obama, Gup en Sloop

Vroeger
Het woordje ‘vroeger’ heeft een rijke toekomst. Het gaat steeds harder. Vandaag bedacht, morgen oud. Vandaag gelanceerd, morgen failliet. Vanochtend hype, vanavond vergeten. Geldt voor televisieprogramma’s en ‘presentatrices’ (hoe heten ze ook al weer?), geldt al voor het woord swaffelen of het begrip Bokito-proof. Geldt voor veel tijdschriften, voor rages als Second Life en geinige ballonnen oplaten tijdens een begrafenis. Binnenkort vroeger: Facebook, DVD-speler, Sony Mini Disc. Time publiceerde de top 10-technoflops van 2008, met zorgvuldig commentaar, en noemde ook YouTube. Maak je zorgen wanneer je restaurant hip genoemd wordt! Vroeger.had je De Zomer Draait Door (o nee, dat bestaat nog). Vroeger… had je het blad La Vie en Rose (opgeheven) en het prachtige Hide&Chic (laatste nummer nu in de winkel). Vroeger had je dat blad 100%NL (niet flauw doen, het eerste nummer is net uit). Je bent niet meer per definitie een ouwe lul wanneer je het over vroeger hebt, jonge lullo’s van dertig hoor ik zo al over Twitter en Bacardi Freezer praten. Dat is waar ook, vroeger hoorde je het woord lullo (als je niet op tijd weg was).

Obama
In Amerika elke week op tientallen covers het woord Obama. It sells. Wat sells nog meer? Het blad Details legt de link met wat de gemiddelde Amerikaan ook behoorlijk bezig kan houden. Groot op de cover: ‘Can Obama make you better in bed?’

GUP
Vroeger was fotograferen moeilijk. Zeg dit nooit in het bijzijn van proffotografen, of juist wel wanneer het feest maar niet op gang wil komen. Vroeger ging een tijdschriftjournalist een mooie reis maken en stapte vanzelfsprekend samen met een professionele fotograaf in het vliegtuig. Dat is niet meer zo vanzelfsprekend. Het is duur, en daar komt bij: de meeste moderne fotocamera’s kunnen zonder fotograaf. Ze redden zich heel goed! Ze regelen zelf wel licht en scherpte. Elke journalist met een rechterwijsvinger, nxfa op het knopje drukken, kan foto’s maken. Zijn dat altijd topfoto’s? Nee. Zijn sommige foto’s goed genoeg? Ja. Zéker goed genoeg voor kranten en andere massabladen. De artistieke, kunstzinnige topfotografie is door techniek&economie uit de grote bladen verdreven, maar.komt geclusterd tot grote bloei in een paar geweldige fotobladen. Het blad Rich Magazine bijvoorbeeld, met deze keer als leidraad Forget the Crisis. Schitterend grafische ontwerp en foto’s waar je naar blxedjft kijken. Of het blad GUP, International Photography Magazine. Deze keer: The Crisis Issue. Je doet de foto’s onrecht door ze te beschrijven. Een greep uit het afgelopen jaar: De Lowlands Special, The Paparazzi Issue, The Belgium Issue, rokend meisje van acht jaar, een melancholische Eddy Merckx.Een lege ruimte met honderden kluisjes in de muren, leeg op één man na, die heeft zijn hoofd in een kluisje. Stop! Niet gaan beschrijven. Fotograferen is moeilijk.

Sloop
Kun je als bladenmaker al je agressie niet kwijt op de cover, al is het maar om esthetische redenen? Dan doe je er een agressieve losse flap omheen, een banderol. Gratis! Nieuw! Nu één euro! Dubbeldik! Nu of nooit! En alles s.v.p. in felgekleurde chocolade letters. Het debuut van een dichteres vindt meestal niet op een banderol plaats. Het is oorlogspropaganda. Het blad Autoweek, over auto’s dus, had i.v.m. de nieuwe wettelijke sloopregeling een logische kiloknaller. Supergroot om het blad heen: Sloop nú deze banderol! (En zie hoe hoog de korting is).