Vibrator, Smart en Maaiveld

Geplaatst op door

Vibrator
Er komt een verbod op het stilzwijgend verlengen van abonnementen op kranten en tijdschriften, het wetsvoorstel is ingediend. Een uitdaging voor tijdschriftenmakers! Natuurlijk kun je zeggen: je blad moet op orde zijn, en als dat zo is komen de abonnees vanzelf. Maar een handje helpen kan geen kwaad. Cadeautje! Cadeau! Twxe9xe9 cadeaus! Wie slaapt er in Nederland niet onder een dekbedovertrek van een vrouwenblad? Naar schatting zijn er bijna twee miljoen overtrekken als ‘werfpremie’ weggezet. Want wat is een goede werfpremie? Je moet er hebberig van worden. Het moet iets zijn wat je graag wilt hebben, maar ja je kunt het niet maken (voor je man, voor je gezin, voor de buurt) om er een te kopen. Je hebt al drie horloges. Je hebt al een citruspers die je nooit gebruikt. Ook nodig:het ‘gratis’ geschenk moet veel duurder lijken dan het is. Nederland ging eind vorige eeuw massaal van dekens naar dekbed. Een dure grap. Maar bij Libelle kon je er zomaar een gratis krijgen! En nxf3g een, en een voor het vakantiehuisje, een voor reserve, een voor de héb, een voor de logeerkamer en een voor als het oorlog wordt. De linnenkast moet en zal vol! En daarna de servieskast. Natuurlijk verschillen werfpremies van bladformule tot bladformule. Elegance: lookalike tas van Maxima, lookalike ketting van Maxima, lookalike hoed van Maxima. Welke glossy dan ook: dure nieuwe geur. Viva: de ene vibrator na de andere, nu zelfs in design. Binnen is binnen, stond boven de foto.

Smart
Aanbieding, eind vorig jaar: kopers van een appartement in Amsterdam (vraagprijs x80 379.000) krijgen gratis een nieuwe Smart (x80 13.000)! Is dat een groot cadeau? Nee, wel origineel. Nog geen 4% van de kostprijs is niet veel. Bij tijdschriften is het vaak 15%. De actie werd geen succes, de appartementen waren niet aantrekkelijk genoeg. Wat voor origineel cadeau je er ook gratis bij krijgt, het meest wervende cadeau blijft het tijdschrift zelf.  Hoera!

Maaiveld
Als je in Nederland je kop boven het maaiveld uit steekt..Stop! Want ik wil zeggen: alleen dxe1n overleef je, als tijdschrift. Niks afgehakt worden, dat is het gemakzuchtige argument van losers. Alleen bladen die opvallen, waardoor dan ook (formule, formaat, omvang, prijs, vormgeving of omdat ze Happinez heten) hebben kans van leven in die overvolle vergaarbak, ook wel kiosk genoemd. Dus: DUF! Voor jonge meiden en voor jongens niet verboden. Als er xe9xe9n blad niet duf is, is het DUF. Alleen al de lef om je blad zo te noemen. DUF is op áfstand de leukste jonge meid van het tijdschriftenschap. Natuurlijk gaat het over sex, over ruzie met je ouders, over allochtonen, over spijbelen – noem de hele hitlijst maar op. Maar het verveelt geen moment, door de speelse tekstaanpak en de dolvrolijke vormgeving – en dat 240 pagina’s achter elkaar. ‘Ik muts, dus ik ben’ -dat soort bekopping. Vér boven het maaiveld! Ook nieuw: Femme. Voor… ja, voor wie eigenlijk? Een beetje Libelle, wat Vriendin, bij het ontbijt zijn we Flair en in bed zijn we Viva, snuf KnipMode, goed roeren en dan een schepje MarieClaire erbij. Gevolg: lappendeken. Ook nieuw: Opzij. Naast veel veranderingen maar liefst zeven nieuwe columnisten, geen lachje in huis. Wel goed schrijvend en in de goede tinten gekleed, zelfs bijna glossy. Het is niet de bedoeling van de vernieuwde feministische formule maar bij het doorbladeren voelde ik me permanent underdressed. Het is heel verleidelijk om tijdschriften met woonhuizen te vergelijken. Dus moet je dat vooral doen. Zo’n huis als DUF was er nog niet, een uitvergrote meidenkamer met frivool dak. Opzij: onder architectuur verbouwd, strak en streng, veel staal en glas. En Femme? Maaiveld. Weer een rijtjeshuis er bij.