Crisis, Red Nose Day en een ander formaat

Geplaatst op door

Crisis
Het woord crisis heeft coverpotentie gekregen, hoe dan ook. Op de cover van Story: Crisis treft Ruud & Estelle. Op de cover van Revu: Crisis bij de spermabank. En natuurlijk bedenkt de coverredacteur, dát was lachen, dit kan ik allemaal bedenken, let op! nixe9t in schrappen: Revu rukt uit om het zaadtekort aan te vullen.

Red Nose Day
Je blad bestaat 50 jaar, dus die week 50 verschillende covers – dat kan allemaal, het blijft leuk, al kijk je er als lezer niet xe9cht meer van op. Het Engelse blad RadioTimes kon geen vier jaar wachten, groot gelijk, en komt deze maand met 21 verschillende covers. Red Nose Day, een fundraising fenomeen, bestaat 21 jaar. Dus daar maak je wat van, met 21 FE’s, 21 Beroemde Engelsen. Toch gebeurt zoiets bij ons nog weinig. Het argument ‘er is geen jubileum’ vervalt vanaf nu. Enx85 voor een goed doel wil elke Bekende Nederlander wel op je cover.

Ander formaat
Tenslotte kies je een keer voor een ander formaat. Over Cruijff verscheen twee jaar geleden een dik, groot formaat boek met honderden foto’s. Van Hanegem volgde een jaar later. En in oktober is Coen Moulijn aan de beurt. Hulde. Wie volgt? De doelgroep is: babyboomer. Want je moet de legende nog vóór je zien, in al zijn actieve glorie, xe9n je moet de superuitgave kunnen betalen. Zo’n boek over Abe Lenstra, Faas Wilkes of Fanny Blankers-Koen zou niet verkopen. De naam is er nog, hun acties vergeelden. Ard en Keessie? Metéén. Eddy Merckx! Louis van Gaal, alleen met veel tekst. Johan Neeskens, net niet. Joop Zoetemelk, net niet. Lance Armstrong, in het engels. Sjaak Swart, zou kunnen. Dennis Bergkamp, te onberispelijk, je wilt zweet zien. Waarom vergeet ik haast Piet Keizer? Rensenbrink, in Belgixeb. Hiddink, in Korea. Stanley Matthews, in Engeland, (en één voor mij) Van der Sar, groeit ernaartoe. Zo’n boek alleen over keepers! Zo’n boek alleen over Hagenezen (Mansfeld, Jol, Jol, Advocaat). Alleen vóór Hagenezen uiteraard. De namen zijn gauw op. Dus gaan we naar een nóg groter formaat. Er bestaat een boek over Mohammed Ali, 722 pagina’s, 3.000 foto’s, een halve meter breed, kosten: 7.500 US dollar. En het boek over het staatje Bhutan, in de Himalaya. Twee meter hoog, kosten 10.000 US dollar, gewicht 60 kilo. The book is so big, it needs its own sherpa. Zo’n kingsize boek over Cruijff, over Maradonna, Mandela, Marilyn Monroe. Over Pele bestaat het al. Bij de buren over Beckenbauer. En in Amerika heten de heren Jordan, Spitz en Lewis. Kortom: als alles al gedaan is, zoek je het in het afwijkende formaat. Als-het-maar-opvalt. Ik kreeg het blad EVENTXL, een eventmagazine voor grote ondernemingen. Bijna een halve meter hoog, dus een functioneel groot formaat. Ik zag het boekje ‘Mijn grondrechten in de Europese Unie’: 2 cm hoog, toch alles goed leesbaar, gesteld dat je het wilt lezen. Er kan zoveel op het gebied van fysieke verschijning. Nietjes een keertje rechts. Nietjes bovenin. Gekleurde nietjes. Honderd losse Rxe9sidence-velletjes in een speciale Résidence-doos. Of: twee halve tijdschriften maken één mooi geheel. Soms heeft een blad nauwelijks een advertentie. Maak van dat gemis een redactionele buitenkans, hoe zei Cruijff dat ook al weer, wil ik niet meer horen, in ieder geval: je hoeft in die week niet met advertentionele onderbrekingen rekening te houden. Ooit bedacht voor Libelle, maar het ging net niet door. In een bepaalde week niet de normale dikke Libelle op normaal formaat. In die week een dunne basis-Libelle plus zeven in een seal bijgevoegde kleine (7 cm x 4 cm) Libelle-uitgaves. Gratis zéven mini-extra’s erbij! Opvallend verpakt, op thema. De Mini Culi-Libelle. De Mini JanJans-Libelle. De Mini Astro-Libelle. De Mini Trouwdag-Libelle. Deze week – groot aankondigen – in de aanbieding: Libelle en de zeven dwergen.