Droog, Handvat en Peroxide

Droog
Ik vond een oud Afrikaans gezegde: ‘Al staat de rivier droog, zij behoudt haar naam’. Mooie uitsmijter voor een boek/tv/pop/filmrecensent. Eens kijken aan welk tijdschrift we dit kunnen koppelen. Ik sta in de kiosk en kan niet kiezen.

Handvat
Hoeveel Nederlandse tekenaars zijn over de héle wereld bekend? Drie. Dick Bruna, Rembrandt van Rijn en Marjolein Bastin. Loop in Chili een winkel binnen, of in Kazachstan, en vraag naar een setje Bastin-ansichtkaarten. Het is er te koop. Natuurillustratrice Marjolein Bastin beleeft deze maanden museale erkenning: een grote overzichtstentoonstelling in het Noord-Brabants Museum. Dertig jaar geleden debuteerde ze in Libelle.
Maar eerst even dit.
Om aan te geven hoe ernstig het soms met mij is: ik ben een keer naar Barcelona afgereisd om, sorry Gaudi, Ronaldinho te zien voetballen. Ik ging ooit met vrienden die ook niet van boksen houden, naar Berlijn om Mohammed Ali live in de ring te zien. Op mijn werkkamer hangt een krantenknipsel met een hartenkreet van Nico Scheepmaker: ‘Ik schrijf het nog één keer. Ga naar het stadion om Cruijff te zien voetballen. Ga elke week. Ga ook naar de uitwedstrijden. Mis niets. Denk niet: na Cruijff komt er wel weer een nieuwe Cruijff, elke generatie levert zo’n supertalent. Dat is niet zo. Johan is eenmalig. Ga naar hem kijken zolang het nog kan. Dan maar een jaartje niét op vakantie’.
Voor wie ga je tegenwoordig nog naar het stadion? Voor Piet Keizer, als je geluk hebt kun je hem in een bepaalde koffiekamer van de Arena zien. That’s all. Voor tijdschriften geldt hetzelfde. Voor wie nog koop je blad of krant? Met Martin Bril is ook dat verdwenen. Toch is zo’n blad- of krantgebonden naam belangrijk. Het is een handvat. Het smoelt je blad. Je kunt je bladbinding verwoorden wanneer de acceptgiro binnenvalt. Viva, dat is toch met AnyBody? Ja, alleen daarom al. Management Team, dat is toch met Bob de Manager achterop? Ja. HPDeTijd, dat is toch met Zelfportret? Ja. NRC, dat is toch met Hollands Dagboek? Nee, ook dat al niet meer. Libelle, dat is toch met Jan, Jans en de Kinderen en Marjolein Bastin? Onder andere. De bladenmakerskunst is: oude handvatten zo lang mogelijk levend houden en ondertussen nieuwe handvatten crexebren. Ik heb wel eens met hagel geschoten en zes columnisten tegelijk geïntroduceerd. Maar er zat wél een blijvend handvat tussen.

Peroxide
Het Duitse weekblad Der Spiegel laat zien wat er covertechnisch allemaal kan. Verkiezingstijd! Angela Merkel op de cover, natuurlijk. Beweeg Der Spiegel een beetje en je ziet op dezelfde plek concurrent Frank-Walter Steinmeier. Hologramtechnieken worden steeds betaalbaarder. Helaas zijn onze landelijke verkiezingen nog ver weg, maar we kunnen niet wachten. De Wouter. De Femke. Jan Peter op de cover, natuurlijk. Beweeg Elsevier een beetje en je ziet op dezelfde plek een hoofd vol peroxide.