Typisch

Typisch
Ben je wel genoeg van nu? En morgen?
Met sommige bladen gaat het minder omdat hun raison d’être achterhaald is en de formule niet op tijd is aangepast. Het hotnieuws staat niet meer in Privé maar hoor je bij RTL Boulevard, en eerder. De informatie over die erfenis halen we nu van internet, en sneller. Een tijdschrift kopen voor de receptenbijlage? ‘Mam, wat hoor ik nou, stonden er vroeger ook recépten in tijdschriften?’ Een vrouwenblad als steun & toeverlaat & vriendin? Jammer, maar de digitale chatwereld ligt elke avond aan mijn voeten.
Wil je tot de essentie van een bepaald tijdschrift doordringen, en dus weten wat je op tijd moet aanpassen, stel je dan de vraag: in welke periode is het blad bedacht? Logisch product van de zestiger jaren? Verwende yuppentitel?
De Amerikaanse Playboy werd bedacht in een tijd dat er nog nauwelijks televisie, laat staan internet was (1953). Film en literatuur waren toonaangevend en het heeft lang geduurd voordat de dominantie van die twee pijlers uit de formule verdween. Libelle en Margriet ontstonden in de jaren ‘30. Armoe troef, elke tip was welkom en je wou er wel eens uit, desnoods wegdromend op tachtig nuchtere velletjes papier. Opzij ontstond in de jaren ‘70, toen er nog weinig vrouwen in het kabinet zaten. Story en Privé werden rond 1980 gelanceerd: er kwamen door de televisie steeds meer Bekende Nederlanders en die Bekende Nederlanders gingen scheiden en kregen kinderen en gingen dood. Dagbladen hielden zich daar niet mee bezig, dus ontstond er ruimte voor gossiptijdschriften. En een tiental jaren later, als uitbouw, ruimte voor móoie gossips: de glossy’s Beau Monde en Glossy. Glossips. Het blad Wired kan alleen maar rond 1990 bedacht zijn.
Kinderen van hun tijd.
Eind vorige eeuw, ver voor de huidige recessie, kregen we iets te besteden en gingen we glimmende dikke bladen kopen, om te beginnen die Amerikaanse. Met zo’n lekkere papieren bonbon haalde je de luxe lifestyle in huis. De moderne Viva ontstond in 1985, toen steeds meer jonge vrouwen gingen werken en een grote mond en een g-plek kregen.

Geert
Typisch van nu: de Geert. ‘Glossy met de zachte g’. Een tijdschrift over een ‘westerse allochtoon van de tweede generatie’. Ongeautoriseerd en daarom tongue in cheek. Goed geschreven, veel mooie ideeën. Cursus zelf Wilders worden! Het Groot Nationalistisch Dictee! Over dertig jaar zal men zeggen: die Geert, dat moet begin 2000 geweest zijn, toen de televisiecultuur, die mannetjes- en vrouwtjesmakerij hoogtij vierde. Nu kun je elke maand een blad met je eigen naam er op bestellen. Maar het is toen begonnen, met dat blad Linda, genoemd naar een in die tijd bekende tv-persoonlijkheid.

Care about
Typisch begin 2000: het nu jubilerende National Geographic.Tien jaar. En al tien jaar is de missie: Inspiring people to care about the planet. Care about, daar doen we nog niet zo lang aan. Het is logisch dat het blad hier begin 21ste eeuw werd geïntroduceerd. Het jubileumnummer ziet er als vanouds schitterend uit. National Geographic (NG) doet traditiegetrouw niet aan ingewikkeld bladenmaken: geen invalshoeken, geen leuke rubrieken, geen spitse columns – of noem maar een andere tijdschrifttechniek. Gewoon: mooie verhalen en mooie foto’s in een sobere vormgeving. Hoe rechttoe rechtaan interessant kan blijven. Je gaat bijna aan jezelf twijfelen.
Maar kijk uit NG, blijf bij je leest! In het jubileumnummer zien we een paar frivoliteiten. Het getal 10 was toch verleidelijk. Tien topfotografen met hun mooiste foto. Tien opinieleiders aan het woord. Lezeressen en hun tien mooiste foto’s. En natuurlijk: Het Dikste Nummer Ooit! Op de cover: Jubileumnummer!
Typisch nu.