Geen artiesten-ingang

Ooit een vormgever, of iemand anders met een arty smaak, horen zeggen dat bladen als Elsevier en Voetbal International geweldige tijdschriften zijn?
Toch zijn ze dat. Zet je nuchtere bril op en je zegt tópbladen, al heel lang op afstand marktleider. Elsevier: er kan geen lachje af, nooit een foto over een dubbele pagina(zonde van de ruimte, zegt de schrijvende journalist), nooit een foto-idee, nooit een woordspeling-kop, nooit een traan of welke emotie ook. Maar Elsevier is al heel lang groter dan alle collega-opiniebladen bij elkaar, en daar zit weinig verschuiving in. Elsevier zal dus wel gek zijn om iets te veranderen, de lezers hebben geen esthetisch gen, ze zijn abonnee geworden om wekelijks bediend worden met de ene infopagina na de andere. Professioneel to the point, geen typografische malligheid of zoiets moderns als een foto met sfeer. Dáar bezorgt de postbode Elsevier en ’s avonds heb je weer een hoop te vertellen, mét duiding. Afgelopen week: het inkomen van 149 Bekende Nederlanders. Inderdaad, dan heb je geen beeld-idee meer nodig. Beste sollicitant-vormgever, cum laude afgestudeerd op de Kunstacademie? Minpuntje. Veel succes bij Elegance of Esquire.

 

 

Recent Esquire- idee.
Tijdschriften gaan steeds beter gekleed, als logische reactie op al die informatieve sites, al die nieuwsbrieven met kiekjes, al die Jan&Allemannen met .nl of .com achter hun naam. Dan ga je als glamourblad iets doen waar www. niet goed in is-nóg niet goed in is. Je laat je papier nóg meer glimmen, je vergroot je formaat, papier blijkt opeens te kunnen praten of bewegen. Of ruiken, zoals de Spaanse Esquire deed. ‘Het beste restaurant van de wereld’, El Bulli, sluit binnenkort voor een jaar of drie, of misschien wel definitief. Dus is de chef, Ferran Adriá, in het juni-nummer een ere-reportage waard. Krab even stevig aan de cover en je ruikt de exquise topkeuken, de aroma s van de Mediterranée stijgen rondom de coverteksten verleidend op.
Ze doen hun best maar, zal Elsevier zeggen.
Voetbal International doet ook aan resultaatvoetbal. Op afstand het grootste sportblad van Nederland. Voor sportmagazines geldt: hoe mooier vormgegeven, hoe zorgelijker de oplage. In koor zullen vormgevers zeggen: het weekblad NUsport ziet er veel beter uit dan VI. In NUsport: het gezicht van Henk ten Cate close over een hele pagina. De vormgevers hebben gelijk, maar het zal VI een rotzorg zijn (‘Henk kennen we ondertussen wel, doe zijn foto maar klein, extra ruimte voor 1500 woorden tekst’). De sportglossy Helden: veel emoties, prachtige foto’s, turnster Suzanne Harmes met kind, Michaëlle met een tedere vader Krajicek. Zelfs het vrouwenvoetbal komt in Helden goed in beeld.
Maar het zal VI aan de reet roesten.
Inderdaad ga je, lezend in VI, véel lezend in VI, bijna álles lezend in VI, vanzelf over op tribunetaal. Uit een column, niet eens van Johan Derksen: ‘Voetbal is ’s lands vergaarbak van barbaren, galbakken en idioten’. Mijn zoontje leest alles in VI en weet nu dat Lazovic topscorer in Rusland is. Ik las de hele Elsevier en weet nu: aardverschuivingen eisten de laatste honderd jaar wereldwijd zo n 2,2 miljoen slachtoffers.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lekker, dat soort weetjesbladen. Lekker, bladen zonder ook maar éen artiesteningang.
Beste vormgevers: marktleiders VI en Elsevier zullen nooit arty gaan doen.
Ze willen graag marktleider blijven.