Voor proams

Hij praatte wat haastig en had een jaartje in Engeland gewerkt dus zei hij: het belangrijkste onderdeel van de camera is de shutr. De sluiter. Zo is het maar net, daarom heet dat mooie Hollandse foto-tijdschrift Shutr. Shutr, inspirerend fotomagazine, oplage 25.000, bijna 200 pagina’s, tien keer per jaar. Met deze keer achterin de Joop Swart Masterclass. Het woord masterclass wordt snel weggegeven tegenwoordig maar in combinatie met de woorden Joop en Swart is het begrip op zijn plaats. Joop Swart was niet alleen een van de oprichters van World Press Photo maar ook de eerste hoofdredacteur die fotografen een royaal printpodium gaf: etalage Avenue. Ik geef wel eens een workshop (nee, noem het geen masterclass), over hoe het allemaal begonnen is met tijdschriften en waar het naar toe moet nu apps ook niks opleveren. Dan is er na twaalf minuten altijd iemand van min 30 jaar die bedremmeld vraagt: ‘U zegt nu al een paar keer Avenue, wat bedoelt u daar mee?’

Avenue: pioniersglossy, geweldige fotografie. Mode op een catwalk van ijsschotsen, rond de Poolcirkel. Jan Cremer met honden door Lapland. Tenslotte gestikt in grachtengordelburgerlijkheid en aan alle kanten ingehaald.

Shutr inspireert inderdaad.

Er zijn steeds minder tijdschriften waarin fotografen uit hun dak kunnen gaan. Vroeger werd voor elk postzegelformaat fotootje een proffotograaf ingeschakeld, tegenwoordig zijn steeds meer iphones-zélf verrekte handige fotografen geworden. Ook dat stelt Shutr aan de kaak. Citaat: ‘Het heeft geen enkele zin je uit de markt te prijzen, of het nu aan de boven-of aan de onderkant van de markt is’.

Maar naast de ellende van de huidige fotopraktijk is er in het blad volop ruimte voor aspiratie.

Dwalen door de hyperfoto’s van Jean-Francois Rauzier: ‘Soms plak ik duizenden foto’s aan elkaar.’ Sander Nagel en zijn absurdistische portretten van Bekende Nederlanders. De eetbare landschappen van Carl Warner: een kokosnoot wordt hooiberg en broodkorsten worden rotsen. En Levi van Veluw! Verpakt zichzelf in stukjes hout, en zijn ouders ook, en zijn rattenkooi ook. Geweldige dubbele pagina’s.

Shutr laat ook, want het kan niet vaak genoeg gezegd worden, de kracht van de splitsecond-momentopname zien. De kracht van fotografie, dus. Video’s: leuk hoor. Apps: ja hoor. Maar het stilstaande beeld! Sprintende Marianne Vos op weg naar de finish: spannend om naar te kijken. Maar dat ontladingsmoment pal ná de finish. Merci, sportfotograaf Hans van Tilburg. Mo Farrah wint op de Olympische Spelen de 10.000 meter. Die blik na 10.002 meter. Merci, fotograaf Andy Hooper. Wat is een fotoblad zonder naakt? Zijn we bladenmakers of niet? Naakte vrouwen wurmen zich in een kist van éen bij anderhalve meter, op verzoek van Eric Kellermans: ‘Wat ik doe is misschien pikant, maar bovenal artistiek, hoop ik’. Deal Eric.

Fotogeniek Shutr is voor ‘proam’s’. Een maandelijkse masterclass op mooi papier, voor profs en amateurs. Dus ook ‘gewoon’ materiaalvoorlichting in de mix. Ook: nu naar dat museum of die galerie. Ook het idee: de beste concurrenten.

En goddank geen schroom voor altijdgoed-ideeën als: fotografen met hun favoriete foto. Fotografe Nelli Palomäki: ‘Bij het maken van een portret heb ik het gevoel iets te stelen’. Mooi. Nelli mag mij portretteren.

Een ding weet ik zeker: Joop Swart zou vanaf het begin abonnee geweest zijn.