Zegen

Wat hoeren kunnen, kunnen priesters ook.

Natuurlijk, vergeleken bij een willekeurig parochieblad kun je het blad Priester een glossy noemen. Het glimt, er staan kleurenfoto's in, er is aan bekopping gedaan, het is gelumbeckt. Tijdens de 'Gebedsdag om roepingen' riep het Aartsbisdom Utrecht op een originele manier; voor de priesterwerving werd eenmalig het gereedschap 'tijdschrift' gebruikt. Stichting De Rode Draad gaf ooit het blad S-work uit ('Gratis voor prostituees') en het blad Whore (hoer) bestaat. Politici kunnen het ook, de Partij van de Arbeid gaf het tijdschrift 12 uit. En de inspirerende kant van een doorsnee vmbo-school bleek met een tijdschriftformule heel goed over te brengen.

Saai museum? Maak een nietsaai tijdschrift met achtergronden. Belastingdienst? Giet alle teruggavemogelijkheden in tijdschriftvorm. Tbs-kliniek? Neem met print de vooroordelen weg. Verpleeghuizen, eurocrisis, pensioenen? Tijdschrift, heet zoiets. NVM? 'Deze 100 mensen verkochten afgelopen maand hun huis'.

Toenemend tekort aan priesters? Tijdschriftidee: laat negen priesters uitgebreid vertellen over hun wel en wee. Om te beginnen, op pagina 5: pastoor Casper Pikkemaat. Inderdaad, waarom zou je je naam veranderen. Klasgenoten zeiden vroeger tegen hem: 'Zeg Pikkemaat, jij wilt toch priester worden? Dan moet je er ook voor gaan'. Dat ging hij. Maar natuurlijk waren er periodes van twijfel: verliefdheid en 'kan ik wel leiding geven'.

De interviews in Priester zijn interessant omdat ze de twijfel niet schuwen: seksualiteit, dood, verdriet. Lees goed: priesters zijn ook maar gewone mensen, zoals u en ik. Priester Hans Boogers: 'Het is voor het eerst dat ik in een gewoon huis woon en niet in een pastorie'. Ook: 'Nooit een dip gehad. Als ik op zaterdagavond ging stappen, zat ik op zondagmorgen met plezier in de kerk'. Ook Boogers vertelt over een verliefdheid. Priester Peter Ambting ging in militaire dienst, werkte bij een tankstation, had een koeriersbedrijfje en hij ging uit. En hij had longkanker. 'Ik kende de uitdrukking 'huilend wakker worden', maar ik wist niet dat dat ook echt kon'. Priester Ton Huitink werkte bij de politie. Priester Anton ten Klooster (29) twittert en zit op Facebook: 'Priesterschap is niet voor watjes'. Kardinaal Eijk: 'Het was best moeilijk om celibatair te blijven'. Priester Martin Los is getrouwd en heeft vijf kinderen. Late roeping, hij werkte eerst als gereformeerd predikant.

Negen priesters, negen mensen, negen keer vlees en bloed.

Maar een tijdschrift? Nee. Negen betrokken geschreven interviews bij elkaar. Maar: geen invalshoeken, geen rubrieken, geen columns, geen discussies. Bloedsaaie foto's, meestal zonder bijschrift. Beetje gereformeerd blad, jongens. Beetje weinig Anton ten Klooster.

Alle zegen voor het idee, maar: Heer, geef mij de volgende keer een tijdschrift.