Colofon

Zal het de lezer van een tijdschrift worst wezen wie een bepaald verhaal geschreven heeft? Wie er allemaal bij het blad werken? Wie voor de vormgeving zorgt? Het zal ze worst wezen! Het gaat om de scoop, niet om de brenger van. Het gaat in Viva om de overbetaalde gigolo’s, niet om de onthuller van. Ergens in elk blad vind je een kolom met de namen van alle medewerkers, colofon genoemd. Het minst gelezen stukje tijdschrift, een noodzakelijk stukje garnituur.

Minst gelezen? Ja. Maar intern zéér gelezen. Sta ik er in of sta ik er niet in? En waarom staat zij (die niets doet) bovenaan en ik ver daaronder? Er is een colofonhiërarchie, maar alleen medewerkers en de familie van medewerkers letten er op. Waarom de economieredactie boven de reizenredactie? Waarom de eindredactie boven de reportageredactie?

Als je dat colofon toch hebt, maak er dan wat van. Maak van minst gelezen altijd gelezen. Ga even bladen maken en verander die saaie namenopsomming in een leuke rubriek, een leuke persoonlijke rubriek die helemaal binnen de formule past. Alle redactrices van de modeglossy zijn naar de shows geweest: fotootje van hen in het colofon en even zeggen wat het indrukwekkendst was. Redacteuren van weekblad AutoWeek vertellen in het colofon over hun droomauto, of over hun hoogste bekeuring. Redacteuren van de KampeerKampioen (KCK) noemen hun geheime topcamping. Redactrices van Delicious vertellen in het colofon over dé culinaire ontdekking van hun leven, recepten op pagina 43. In het colofon van de muziekglossy staan acht redacteuren, dus acht keer: deze cd had nooit gemaakt mogen worden. Alle boekenredacteuren geven toe: dit boek las ik nooit uit.

Hoezo saai colofon? Bladen maken! Aan een persoonlijke ervaring ga je niet voorbij.

• De glossy Fabulous mama heeft elke maand een opvallend colofon. Een keer twaalf redactrices over de naamgeving van hun kind, een keer twaalf redactrices over hun partner op zijn slechtst. Deze maand, onder het motto ‘staff&stuff’: veertien medewerkers over zo iets simpels als ‘daar werd ik blij van’. Redacteur Marije vond een geweldig geheimenkistje in een kringloopwinkel, vormgeefster Soizic gaat na de zomer voor een half jaar naar Barcelona.
• Libelle pakt elke week uit met alle pasfotootjes van de gehele redactie. Voor een (klein) tijdje opvallend. Elke week gaan vijf of zes gezichten praten, op thema. Daarheen op vakantie, dát gaf ik vader voor Vaderdag, zó heet mijn hond en wel daarom. Iets op tegen? Zestig namen afdrukken leuker?
• Het blad De Liefde heeft toch nog zo n vijftig medewerkers. In het tweede nummer een colofon met vijftig pasfotootjes. Vijftig keer ‘daar val ik op’. De artdirector valt op zijn snufferd, ja dat krijg je ook natuurlijk, maar over het algemeen zijn het leesbare quotes. Anne valt op een beetje stoutigheid, Elisabeth op slappe grappen. Vergelijk het met een klassiek colofon en het is origineel. In het lanceringsnummer van De Liefde vertelde elke medewerkster over haar relatiestatus. Door het colofon werd duidelijk hoe men op het idee van het nieuwe blad was gekomen.

Rob van Vuure is bladendokter van Nederland, columnist van de Volkskrant én creatief directeur van ZB. Iedere twee weken lees je hier zijn nieuwste column. Neem voor meer informatie contact op met rob@zbcom.nl.