Bedankt voor het idee, zei de camera
De meeste mensen kunnen niet zo goed fotograferen. Maar de toekomst is zonnig: camera’s worden steeds sneller, beter. Camera’s krijgen het fotograferen steeds beter in de vingers. Camera regelt zelf de belichting. Camera zoekt zelf de arty-stand. Camera drukt zelf het knopje ‘scherp’ in. In januari mag je mijmeren. Alleen de beste fotografen kregen vroeger een expositie. Ook die tijd is voorbij.
Zin in een eigen expositie? Nederland barst van de lege wanden. Camera geen probleem, alleen nog een idee. Veel foto-exposities zijn ideeën-exposities. Een greep uit de 120 ideeën die op één avond bedacht werden. Januari als startpunt.
Laat je baard staan en fotografeer jezelf een paar maanden lang elke dag vanuit dezelfde hoek, honderd foto’s. Lubbersbaard? Elk half uur, een dag lang. Mooi wandje in de kapsalon. Kan niet mis: fotografeer negen maanden lang elke week de buik van een zwangere vrouw. Fotografeer elke dag op hetzelfde tijdstip hetzelfde kruispunt. Regen, file, sneeuw, een ongeluk. Of elke dag op hetzelfde tijdstip: een stuk rivier, een perceel bos, een weiland, een tuin. Lang leve de jaargetijden. Een huis in aanbouw! De hoogste toren van Nederland, na tweehonderd foto’s vlag in top. De wederopbouw na een brand, elke dag nieuwe foto: expositie in de brandweerkazerne, ook foto’s van de brand zelf, ook van vóór de brand. Mooi: een jaar lang de baby fotograferen, naast dezelfde stoel: van hompie tot voor het eerst staan. (Ook het consultatiebureau wil iets aan de wand). Elk jaar poseert zoontje bij de kerstboom, is na twintig jaar leuk. Elke dag inzoomen op de km-teller van je auto, met toelichting (verre reis gemaakt, ’s nachts naar ziekenhuis geweest). Begraafplaats! Ooit gedaan: nieuwe begraafplaats elke week vanuit dezelfde hoek gefotografeerd. Het leven gaat door. Elk jaar op 7 januari: je eigen gezicht close fotograferen. Ook foto van je partner, ook als ze aan botox doet. Elke 7e januari foto van je bejaarde moeder. Knopje ‘scherp’! Terminale patiënt elke maand gefotografeerd. Elk jaar je mannenbuik. Dertig jaar lang de borsten van je vrouw. Elke dag portret van iemand met chemokuur, tot al het haar er weer is. Dertig operaties aan zijn hazenlip, dertig foto’s, dertig keer kijken op de gang bij de specialist. Tien pasgeboren kittens elke dag gefotografeerd. Een lammetje elke dag op de kiek, nee niet tot en met kotelet. Of wel. Jager maakt zich gereed, gaat op jacht, komt terug met hert, de biefstuk smaakt: dertig foto’s in het dorpshuis van Nunspeet. Onderbondscheidsrechter elk weekend, met commentaar! De Hedwigepolder die gaat onderlopen? Blijf maar thuis, er staan al honderd fotografen. Voor/na de maagverkleining, ik zag een mooi wandje in het ziekenhuis. Een jaar lang cel 24, een arrestantencel, wie o wie zaten er? Hotelkamer 457, wie verbleven er in 2014? Een maand Oudezijds Voorburgwal 43, vrouw anoniem laten bijhouden. Zaal 4, kraamafdeling, bed 5, heel 2014.
Nog niet zeker van exposure? Vrouwen van twee meter en niet goed in basketbal. Ziektes, afwijkingen, gehandicapten: weiger zo’n expositie-idee maar eens, als bibliotheekdirecteur met lege wanden. En anders: alle Nederlanders (veertien) die sinds verleden week een oog of hand missen. Indrukwekkende tijdschriftreportage of wachtkamer-expositie, eind november 2014.
Bedankt voor het idee, zei de camera.
