Zwarte doos

‘Bladendokter wordt schouwarts’. Zet dat maar boven het interview, zei ik. Of: ‘Bladendokter gaat in palliatieve thuiszorg’. Het houdt maar niet op. Je ziet welke tijdschriften aan het morfine-infuus hangen, je weet voor welke tijdschriften de necrologieën al geschreven zijn. Na elke tijdschriftcrash zijn de analyses van de zwarte doos bijna hetzelfde. Niet met de doelgroep meegegroeid, niet onderscheidend genoeg, te weinig beeldtaal, te veel informatie die je elders simpeler kan halen. En nog meer te’s. Geldt trouwens ook voor al die gesjeesde digitale initiatieven.

Hee, de mediarubriek ‘Zwarte Doos’!

Elke krant, elk tijdschrift heeft wel een In Memoriam. Dagblad Trouw zelfs elke week een dubbele pagina. Het Parool laat een uitvaartondernemer aan het woord, streekkranten gedenken hen die niet Wubbo Ockels heten, de NRC had heel lang een pagina met een nabestaande. (Het wordt graag gelezen. Onbegrijpelijk dat niet veel meer tijdschriften zoiets hebben. Beste vrouwenbladen, svp een goed geschreven In Memoriam van een geweldig wijf, bekend of onbekend, oud of veel te jong).

De rubriek ‘Zwarte Doos’ zou elke week moeiteloos gevuld kunnen worden. Deze week: de glossy Red (geen adverteerders). Verleden week het boekenblad Boek (te onbekend). Nog lang niet in de rubriek: het populair wetenschappelijke blad Quest (‘Tien jaar braintainment’). Helemaal 2014-hapsnap. In al mijn zwartedozensentiment googlede ik op ‘tijdschrift’ en ‘vitaliteit’. Psychologie Magazine heeft een kantelnummer. Op de voorkant: helder leren denken. Op de achterkant: Beter leren voelen. Het blad J/M: geheel gerestyled. Libelle Zomerweek: 86.000 bezoekers. Het blad Hoe overleef ik: dubbelspecial voor pubers en ouders met veel gespiegelde artikelen.

Maar Quest verslaat deze maand alles en iedereen: op de cover twee gevriesdroogde sprinkhanen, om op te eten. Ja ja internet, zeg maar eerlijk, zoiets maakt jaloers. Een sprinkhanenplaag van 172.000 in de kiosken. Mét receptuur: mespuntje sambal, paar druppeltjes vissaus, op smaak brengen met wat zout. Grote covertekst: Eet smakelijk! Een Quest-redacteur nam de proef op de som(overtuigend detail: met zijn moeder) en sprinkhaan slaagde glansrijk. Leuke stunt. En een bewijs van vitaliteit. Een vitaliteit die zich niet tot één slimmigheidje beperkt: het blad is een dikke gespreksstof-bom, op 116 pagina’s 728 tips en weetjes en quotes en kadertjes en toevoegingen, net op tijd afgewisseld met rustgevend groot beeld. Met naast de sprinkhanen de coveritems: foute grappen, handleiding voor mannen (want ze praten niet, ze denken altijd aan seks, ze hebben geen wc-manieren) en het nieuwtje dat een injectienaald in je scrotum niet het pijnlijkste is wat je kan overkomen. O ja, en daarom hebben auto’s in de VS alleen een nummerbord aan de achterkant.

Smakelijk hapsnapblad, niet alleen door die sprinkhanen.