BLDNDKTR MediaWatch: rubrieken, best gelezen artikelen en Friesland

De als ‘bladendokter’ bekend geworden hoofdredacteur en bladenmaker Rob van Vuure is ‘mediawatcher’ in MarketingTribune. Het vakblad heeft hem gevraagd in de nieuwe rubriek Mediawatch opvallende trends en ontwikkelingen in de wereld van on- en offline media te spotten en duiden.

36

De zaak omdraaien, creatiever hoef je soms niet te zijn. Niet het mooiste doelpunt van het jaar benoemen, maar het lelijkste. Niet de mooiste keepersredding benoemen, maar dé blunder van het jaar beschrijven. De slechtste STER-reclame. Dé marketingflop van de maand. Van het jaar! Van de eeuw! Dagelijks: de vijf tv-programma’s met de slechtste kijkcijfers. Mooie serie: vijf professionele naaktmodellen deze keer geheel gekleed naar de laatste mode, inclusief hoed, sjaal en winterjas. Unieke aanbieding: excursie door Artis. Uniek? Ja, want het was een nachtexcursie, start half één ‘s nachts. In een half uur uitverkocht. (Trouwens, de leeuwen wisten niet wat hen overkwam, honderdvijftig schuifelende mensen langs de tralies). Een rubriek over bestsellers waarin elke keer een recensent vertelt bij welke bladzijde hij in slaap viel. In een verantwoorde culinaire glossy eén pagina getiteld ‘Ongezond lekker’. Iemand vertelt elke maand over haar favoriete super ongezonde favoriete snack. ‘Daarvoor sluip ik ’s nachts naar de koelkast’. Altijd goed: de rubriek ‘Nooit weer’. Nooit weer naar dat land, en wel daarom. Nooit weer naar dat hotel. Nooit weer zo’n auto, zo’n broekpak, nooit weer trouwen, nooit weer een tweede huisje.

Omdraaien dus, en je hebt een leuke rubriek of serie. In het tijdschrift Bahamontes zag ik iets geweldigs. Bahamontes is een Belgisch blad over wielrencultuur, of zoals ze zelf zeggen: uit liefde voor de stiel. Bijvoorbeeld: op twaalf pagina’s alle littekens van topwielrenner Tom Boonen close gefotografeerd. Met de verhalen. Alleen al het littekenlandschap op de rechterelleboog: zeven verwondingen, zeven verhalen over valpartijen. In Bahamontes op de laatste pagina een mooie omkeerrubriek. Elke keer wordt op éen pagina een topwielrenner geïnterviewd. Maar in Bahamontes niet voor de zoveelste keer over hét succes, over hét glorieuze moment, nee: in de rubriek De Rode Lantaarn’ wordt Joop Zoetemelk gebeld over de wedstrijd waarin hij láatste werd. Joop Zoetemelk láatste. Eddy Merckx laatste. Bernard Hinault laatste. In 2000 was Bartoli laatste in de Ronde van Vlaanderen, vier jaar eerder won hij nog. De latere wereldkampioen Hennie Kuiper werd in 1976 laatste (36^ste) in diezelfde klassieker. Hij wordt door Bahamontes gebeld en aan die dag herinnerd. Nou, Hennie is nogal vergeetachtig. Het wordt een korzelig gesprek waarin Kuiper steeds van het onderwerp af wil en over zijn vele overwinningen begint.

‘U weet toch wel dat ik wereldkampioen ben geweest?’ Dat weet Bahamontes wel, meneer Kuiper, maar daar gaat het vandaag even niet over. Kuiper: ’Genoeg erover. Bel me eens terug als je het over de rest van mijn carrière wilt hebben’. Natuurlijk belt Bahamontes niet terug. Want de bedoeling is: een leuke rubriek.

 

1928

Natuurlijk, de Olympische Spelen, daar moet je wat mee. Runner’s World deed het smaakvol. Ze herensceneerden de poster van de Olympische Spelen 1928, gehouden in Amsterdam. Bovendien kwam Runner’s World uit tijdens de EK atletiek, dit jaar in Amsterdam, in datzelfde gekortwiekte Olympisch Stadion. Mooi print-idee. En natuurlijk het filmpje van de fotoshoot online. Want 1928 was mooi, maar het is 2016.

5

Citaat: ‘Mensen lezen graag over ellende, over seks en vreemdgaan, over ziektes en terminaal, over failliet, over ooit miljonair en nu kringloop-mits alles goed is verwoord en schitterend verbeeld, in de juiste dosering’. Leer dit zinnetje uit je hoofd en lepel het op als ze naar het succes van bladen als Linda vragen. We zijn ramptoeristen maar hoera en slim, Linda geeft een escape: je houdt natuurlijk niet van ellende, ‘je kent me toch’, maar wat is het mooi gefotografeerd. Je vindt vreemdgaan niet kunnen. ‘je kent me toch’, maar mag ik in 2016 éen keer per maand genieten van een goed geschreven reportage? Kijk maar en geniet maar, het zijn oude wetten die permanent ge-updated worden.

VillaMedia zette de in juni best gelezen artikelen via Blendle op een rijtje. Vier voorbeelden uit de top-5. En als het verbaast, stap dan uit het vak.

• ‘Ik verlangde naar de dood, maar kreeg er leven bij’. Eveline Koopmans over haar terminaal zijn(Psychologie Magazine).
• ‘Edelachtbare’. Een 23-jarig slachtoffer vertelt over haar verkrachting (NRC).
• ‘Wat bracht Laura naar Qatar’. Laura had in Qatar ‘ongehuwd seks’, volgens haarzelf pure verkrachting. En ze kwam in de cel terecht(De Volkskrant)
• ‘Verder na incest’. Zoon Bart (16) misbruikte zijn zusje, moeder vertelt over de gezinstherapie.

De Volkskrant deed onderzoek naar de digitale leesgewoontes. Een greep in de top-10.

• ‘Mijn neus moest geamputeerd worden’ (rubriek Lust&Liefde)
• ‘Ik snap dat ik zo’n beeldschoon meisje niet opwind’ (rubriek Lust&Liefde)
• Douwe Bob die zijn orgieën en zijn cocaïne-gebruik inruilde voor spinazie&family.
• ‘Keihard onderuit’. Het verhaal over Marianne Zwagerman.|

116

Eergisteren een tijdschrift gekocht, voor 400 euro. Marktprijs, Marktplaatsprijs. Bijna honderd jaar oud, boordevol ideeën die veel bladenmakers nu nog niet durven. ‘Oei oei, al weer een themanummer, dat is wel erg gewaagd!’ Tussen 1918 en 1931 verscheen het blad Wendingen, over architectuur, veel Amsterdamse School. Bezielende leiding: Prof H Th Wijdeveld. Bij elkaar 116 nummers. Soms een jaartje niet, dan was er ruzie of het geld was op. Inderdaad, je kunt ze ook alle 116 kopen, even een paar maanden goed rondneuzen in antiquariaten en het lukt-maar dan ben je zomaar 20.000 euro kwijt.

Ik schrijf en schreef en praat veel over bladenmaken, kranten maken, sites maken, soms zag ik iets in het buitenland, andere dingen bedacht ik zelf. Waarom heeft nooit iemand tegen mij gezegd: ’Aardig Rob, maar dat bedacht Wijdeveld al in 1919’. Of: ‘Ja hoor Rob, herhaal je successen, in 1920 deed Wijdeveld niets anders’. Want zo is het. Geen nietjes om de bladzijden bij elkaar te houden, maar raffia. Heeft een exclusief effect. Een héel themanummer over het Dudok-stadhuis van Hilversum. En, ‘herhaal je successen’, tien jaar later in 1930 nóg een keer. Zomaar opeens een tekstcover. Vaak een echte litho als cover. Natuurlijk op alle 116 nummers het woord ‘wendingen’, maar alle 116 maal anders, ander lettertype, andere plek. Ik dacht ooit een keer: we zetten het Libelle-logo ónderaan op de cover. ‘Opvallen’. Toen de marketeer het in de kiosk zag, belde hij hysterisch. Een heel themanummer over Jan Toorop. En een paar jaar later nog een keer. Belangrijke kunstenaars uit die tijd mochten een cover maken(A Roland Holst, Jan Sluijters). Een hele Wendingen(1919) boordevol exclusieve houtsnedes. En dat werd toen al een ‘dubbelnummer’ genoemd. Aan de belangrijkste architect van voor de oorlog werd maar liefst een hele jaargang besteed: zeven Wendingen met Lloyd Wright in de hoofdrol(1925, 1926). Soms een hele Wendingen over een bepaalde toren, met werktekeningen. Een keer een hele Wendingen over Amsterdam-Zuid. Een keer het thema ‘Hoge gebouwen’. Soms alleen maar interieurs. Soms alleen maar glasbeschilderingen. Een hele Wendingen over de Wereldtentoonstelling van 1924.

Ach, ga maar door. Wendingen verscheen ook in Engeland en Duitsland, ook in luxe edities. Kunnen we niet postuum een Mercur d’Or uitreiken? Twée Mercur d’Ors? Aan Wijdeveld. Aan Wendingen.

 

4

Er is een blad over Friesland. Er is een blad over de Achterhoek, over Twente, over de Betuwe. Je hebt al jaren het blad Zeeland. Elke streek of provincie waar een andere taal gesproken wordt of, als je wilt beledigen, je in onverstaanbaar dialect wordt aangesproken, is rijp voor een eigen magazine. Online, dat ook, maar zeker ook in print, best lekker om af en toe je roots in handen te hebben. En natuurlijk is er Brabeau, het blad over Brabant, het bestaat al vier jaar en het groeit per maand.

Het blad over Friesland heet Friesland. Het blad over Zeeland heet Zeeland. Dan hebben de makers van Brabeau net iets langer nagedacht. Proef de naam ‘Brabeau’: het is meteen duidelijk dat het over de provincie Brabant gaat. Het allitereert lekker, twee lettergrepen, twee stevige B’s. Het woord Beau! En een Brabo, dat is een Brabander. Bovendien liggen Brabeau en Bravo tegen elkaar aan.

Beetje armzalige naam, dat ‘Friesland’.