Rob’s Kiosk – Lieve Patty

De beroemdste vrouwenbladrubriek van Nederland stond jarenlang in vrouwenweekblad Margriet. ‘Margriet weet raad’. Misschien staat-ie er nog wel in, maar hij is niet meer beroemd. Want: achterhaald. Want: Margriet gaf raad maar dat soort raad is nu overal te krijgen. Vroeger waren vrouwenbladen steun en toeverlaatbladen. Nog geen Google, geen televisie, geen boeken, nog niet de lef om ‘alles’ met je vriendinnen te bespreken, dus daar zat je dan met je pijn in je buik, met je huilende baby, met je man die maar niet wil praten. Margriet, en ook Libelle, had zo’n zeven of acht huisartsen en relatiedeskundigen in dienst om elke week op soms zes overvolle pagina’s allerlei prangende vragen te beantwoorden. Tegen Kerst kon je wachten op: ‘Het is de eerste Kerst zonder mijn man en niemand begrijpt me’, of: ‘Mijn schoonmoeder komt Tweede Kerstdag eten, dat vind ik prima, maar ik kan mijn schoonvader niet uitstaan’. Tegen de zomer: ‘Mijn dochter (19) gaat voor het eerst zonder ons op vakantie, moet ik haar condooms meegeven?’ Begin januari: ‘Ik probeer voor de zoveelste keer te stoppen met roken, weet u een methode die geschikt is voor mij?’ Margriet gaf raad, op een solide begripvolle manier.

Die tijden zijn veranderd. Terwijl baby’s nog steeds huilen, dochters nog steeds voor het eerst op vakantie gaan en mannen nog steeds niet praten. De gedrukte adviezen in de vrouwenbladen raakten overbodig, met een paar muisklikken weet de laptop raad.

Naast de adviesfunctie zorgden de rubrieken ook voor steun, voor herkenning, voor ‘o wat erg, gelukkig heb ik dat niet’. Dus het stomste wat je als bladenmaker kunt doen is: áfschaffen dat ouderwetse raadgeven. Het gossipblad (vrouwenblad) Weekend heeft dat heel goed begrepen. Jaar in jaar uit vind je daar de rubriek ‘Lieve Patty’. Patty? Patty Brard? Inderdaad, en ze doet dat he-le-maal goed. Al jaren vind ik dat het imago van drank, drugs, rollebol, klysma-hysterie en voor de poen gooi ik me van een duikplank haar onrecht doet. Patty Brard geeft volstrekt serieuze datsnijdthout-adviezen. ‘Ik wil een kindje maar geen man, wat nu?’ Patty zet de mogelijkheden op een rij. ‘Mijn man is homo, zegt mijn gevoel’. Patty gaat begripvol op de soulmate-tour. ‘Welke gezonde vrouw van 48 valt op 70plus?’ Patty antwoordt wijs, 70 is het nieuwe 50. ‘Mijn vriend vindt seks in de auto onhandig, ik vind het te gek’. Patty geeft toe dat het onhandig is, kiest voor een middenweg. ‘Ik ben bang dat mijn man Parkinson heeft’. Patty zegt: schakel voorzichtig de huisarts in. Week in week uit evenwichtig, intelligent, begripvol. En stuur gerust een foto van je ouders die 70 jaar getrouwd zijn. De foto komt in ‘Lieve Patty’, en ze krijgen een knuffel. Een geweldige ‘ouderwetse’ serieuze vrouwenbladrubriek in een blad dat verder niet zo serieus wordt genomen. Niet geschreven door een ervaren huisarts, niet door een afgestudeerde relatiedeskundige maar door een intelligente streetwise-psycholoog.

Citaten

‘Wij willen Kiy drietalig opvoeden. In mijn kennissenkring kunnen alle kinderen van 4 al lezen’ (Victoria Koblenko over zoontje Kiy, tijdschrift Fabulous Mama)
‘Geruchten dat Bonnie haar man het dak afgeduwd zou hebben, konden al snel naar het rijk der fabelen worden verwezen’ (Over Bonnie St Claire, Weekend)
‘Linda de Mol? Die van de televisie? Maar schat, is dat niet een veel te grote vis voor jou?’ (Jeroen Rietbergen vertelt zijn ouders het nieuws van zijn nieuwe liefde, tijdschrift Linda)
‘Natuurlijk, Trump is tuig van de richel. Zoals Clinton niet meer is dan een corrupt en opportunistisch takkewijf’ (Frans Lomans, hoofdredacteur Panorama, Panorama)
‘Je maakt rare dingen mee, op het toneel. Laatst zag ik iemand op de eerste rij tijdens een sterfscene met haar ING-app geld overboeken’ (Actrice Tjitske Reidinga, Linda)
‘Een waterpik is geen lul die teveel vocht vasthoudt, maar een soort gebochelde tandenborstel met een reservoir’ (Maxim Hartman, Revu)