BLDNDKTR MediaWatch: Voetbal, &C en mooi coverbeeld

De als ‘bladendokter’ bekend geworden hoofdredacteur en bladenmaker Rob van Vuure is ‘mediawatcher’ in MarketingTribune. Het vakblad heeft hem gevraagd in de rubriek Mediawatch opvallende trends en ontwikkelingen in de wereld van on- en offline media te spotten en duiden.

Rob-van-Vuure

35.000

En toen bleek: Jack van Gelder had vroeger haar! En toen bleek: Arjen Robben had vroeger haar! En Barcelona-spits Suarez speelde als piepeltje bij FC Groningen. En Luuk de Jong is in Zwitserland geboren. En Zlatan zat wedstrijden lang op de reservebank bij Ajax. En Ajax won een keer met 8-2 van Feyenoord (1983). En in seizoen 2010/11 was Björn Vleminckx topscorer van de Eredivisie. Björn who? Ik wil maar zeggen: het blad Voetbal International Kids is niet alleen nuttig (en onderhoudend) voor kids, ook voor hen die kids hébben. VI zit met het probleem waar elk massablad mee zit: hoe bedien ik mijn veertig doelgroepen? Oud, stokoud, jong, piepjong, Friezen, Tukkers, Zeeuwen, Eredivisie, Jupiler, weetjesfreaks, emotiejagers? Antwoord: specials! Véel specials! In deze kids-special heel héel veel weetjes en feitjes en quizzen en records. En vooruit: mopjes. (Niet citabel). Het hele blad is honderd procent doelgroep. Wie maakte de meeste goals in éen eredivisie-wedstrijd? Wie scoorde waar de snelste Eredivisie-goal, na 7 seconden. Hoe vaak scoorde Coen Dillen (PSV) in éen Eredivisie-seizoen? Wat ik al zei: ook voor de vaders van de kids. En de opa’s.

Doe onderzoek bij vrouwenbladen (in print, online) naar de onderwerpen en rubrieken die het meest gelezen worden, om niet te zeggen áltijd gelezen worden. Tja, waarom zou je onderzoek doen, je wéet het. Wat altijd wordt gelezen en bij deze heilig verklaard: de horoscoop. Hetzelfde geldt voor de puzzels: liefst zo simpel mogelijk, gewoon kruiswoord, gewoon doorlopers, niet zoiets irritants als een cryptogram. Ik was lang hoofdredacteur bij vrouwenbladen en heug mij de dag dat er in een bepaalde week door acute omstandigheden (een goed betalende adverteerder wilde op een bepaalde plek, een spraakmakende reportage moest op het laatste moment toch een pagina langer)geen horoscoop in het blad stond, er was even geen plaats voor. Moord en brand! Huis te klein! Paar honderd mails en telefoontjes! Wat wij als redactie wel niet dachten, waar we als redactie de euvele moed vandaan haalden om te verzwijgen hoe het de komende dagen met de Steenbokken en de Kreeften zou gaan. Puzzels dus. Horoscopen dus. Maar er is nog iets véel belangrijkers: in elk lezersonderzoek wordt alles en iedereen verslagen door de ‘anonieme’ verhalen. Dit genre columns en korte verhalen wordt áltijd en óveral hélemaal gelezen. En dat is goed te begrijpen: het is intiem, het is anoniem, alleen vaak een voornaam van de verteller dus kunnen er belevenissen aan de orde komen die je normaal nooit en te nimmer zou prijs geven. En, haast per definitie: het zijn verhalen die je wél wilt lezen, de emotionele ramptoerist-lezer is onverzadigbaar. ‘Gluren bij de buren’, ook als het je buren niet zijn. Anja: ‘Ja, eigenlijk haat ik mijn moeder’. Sanne: ‘Ja, het kind is niet van mijn man’. Moeder Gea: ‘Sterker nog, ik heb hem onterfd’. Eva: ‘Je raadt het goed, ik heb iets met de onderwijzer van mijn zoontje’. Sommige vrouwenbladen hebben wel drie van dit soort rubrieken en in alle onderzoeken komen ze álle drie met stip op één (twee, drie). Vroeger, heel vroeger, nu, in de toekomst, in print, online. Logisch dat er dus een blad bestaat genaamd Mijn Geheim. Hartstikke modern! Webforum in print. Verschijnt elke week en staat vol met ‘geheime’ verhalen. Bijna altijd anoniem. Elke week bingo, dus ook logisch dat er af en toe een Special uitkomt. Waar men wel pap van lust! In de winkel: ‘Mijn Geheim Special, de nummer-1 in levensverhalen’. Groot op de cover: ‘11 persoonlijke levensverhalen’. Ook op de cover: ‘Over samengestelde gezinnen, échte vriendschap, de lessen van een kind met Down, het dubbelleven van een prostituée… En-nog-véel-meer! (Einde coverteksten).

Veel meer van hetzelfde, maar natuurlijk steeds net even anders. Thera: ‘Toen mijn zoontje éen jaar was, stortte ik in’. Erika: ‘Ik fantaseer vaak hoe leuk mijn leven eruit zou hebben gezien zonder mijn kinderen’. Annet: ‘Dat zij aanbood mee te gaan naar de kliniek, vond ik zo lief’. ‘Veertien jaar geleden is Sonja Graansma (34) verkracht’. ‘Mascha: De nachten met hem waren weergaloos, maar na zes maanden verdween Danny uit mijn leven, onaangekondigd. En ook mijn spaartegoed van 35.000 euro was weg’. Dit, en nóg veel meer pap. Week in week uit, en een paar keer per jaar een Special. En inderdaad: inclusief zes pagina’s puzzels. Hé, waarom geen horoscoop?

Chantal Janzen Rob van Vuure41

En daar is dan het blad Chantal. Sorry: het mediaplatform &C, inclusief de printuitgave. Waarom lukte het Linda, en een beetje Wendy, en een heel klein beetje Maarten van Rossem? Waar zijn die andere veertig Personality-magazines gebleven. Veertig? Tel maar mee. ‘De makers van Linda’ maakten ook de Matthijs, de Gullit, de Dinand(Woesthoff). De verkoop van de Dinand viel tegen, Dinand is nou eenmaal niet zo populair, dus daarna werd de mannenserie gestopt. Catherine Keyl mocht het twee keer proberen, beide keren mis. Het blad was saai, terwijl de persoon Catherine Keyl dat niet is, Catherine is nog nooit op het hebben van géen mening betrapt. Bladenmakerswet: het Personality Magazine (PM) moet op de Personality lijken. De Heleen (van Royen) werd slecht gemaakt, iets wat bij PM’s nog wel eens wordt onderschat. Een Personality is éen, maar er bestaat ook nog zoiets als bladenmaken. Het blad Felderhof dommelde zachtjes weg, je moest steeds meer mensen gaan uitleggen wie die Rik toch wel was. Iets met Villa misschien? Sonja Bakker was het op een bepaald moment zat en kapte met alles en iedereen. Wég magazine Sonja. Politica Gerda Verburg lanceerde de Gerda, namens haar ministerie (van landbouw). Goed bedoeld, maar het werd weggehoond. ‘Jaja, en dat van onze belastingcenten!’ Soms was er een goede aanleiding, bij de start van een concertreeks of een expositie. De Rembrandt verscheen, de Rieu, de Wubbo (Ockels), de Janine (Janssen), de (Marijke) Helwegen, de Jan Kruis. Rond Eindhoven verschijnt de Frits. Het genre leent zich ook voor persiflages: de Youp, de Willem (Alexander), de Geert (Wilders). Natuurlijk konden de allerbekendste Nederlanders niet achterblijven: Jezus en Mohammed. Om in de religie-hoek te blijven: de Calvijn, de Maria, de Antoine (Bodar). Hé waar blijft de Dalai Lama (hoofdredactie Erica Terpstra)?. Het magazine Rafael (vd Vaart) verscheen, de Marco (Borsato). Ze stierven een natuurlijke dood. Een nieuwe categorie BN’ers waren/zijn de stripfiguren: de Bommel, de Loeki, de Donald (6x verschenen), Willy Wortel. Ook de Sint verscheen een paar jaar, en natuurlijk de Piet. In België maakten ze de Goedele (later GDL), de Els (de Schepper), de Kim (Clijsters) en de Jean-Marie (Pfaff). Het blad Nick&Simon werd geen hit, waarschijnlijk te laat gepiekt. Tel de Linda en de Wendy en de Maarten en de Jamie hier bij op en komt tot 41. Wie volgt? De Hazes! De Anouk! De Karin Bloemen! Characters. Eenmalig kan er zoveel.

1

In Godsnaam, laat het lukken: &C. Het blad van Chantal Janzen, en de site, en de vlogs, en de blogs en de films, en noem alles maar op. Linda was/is verfrissend brutaal, Wendy is consequent positief, Maarten is Maarten van Rossem dus brommerig onderhoudend. En Chantal? Minder positief, na het zien van het eerste nummer: vormgeving, onopvallende coverteksten, na een uur kon ik mij geen onderwerp meer herinneren, Chantal flauwig naakt achter Jinek. Doe iets of doe het niet. Positief: leuke columns, mooi coverbéeld, véel info. Ik schreef elders dat Chantal meer haar warme leuke kant zou moeten laten zien, de titel &C is al een afstandelijk begin. Chantal Janzen stuurde mij een cadeautje, een modieuze wintermuts en een giga-set roze oorwarmers. Op het handgeschreven briefje: ‘Deze uitrusting is voor het geval u mij ergens onverwacht tegenkomt. Een warmere groet dan u denkt, van Chantal Janzen’. Helemaal goed. Graag meer van dit soort dingen in het blad. Onverwacht tegenkomen of verwacht tegenkomen, er is veel te bespreken.