C’oeuvre

Leuk, appels met peren vergelijken.
Wie wil er niet in een rijtje met Paul Verhoeven en Herman van Veen? In de buurt van Barbra Streisand en Joost Swarte? De dame en heren kregen vroeg of laat, per definitie laat, een oeuvreprijs. Elke sector komt op dat idee, tot de Mercur d’Or, tijdschriften, aan toe.
Daar kan nog meer bij. Er zijn veel prijzen, veel prijzen zijn er niet.

Dus bedachten we, ik deed volop mee, de Prix de C’oeuvre. Lijm het woord Cover aan het woord Oeuvre en je hebt een eervolle vakprijs. Een prijs voor het tijdschrift dat bovengemiddeld vaak een ‘mooie, verrassende’ cover laat zien. Een maandblad drie keer per jaar, bij weekbladen zijn we met tien keer al blij. Welke bladen vallen dan meteen al af? Bladen die zich moeten onderwerpen aan een internationaal licentieregime. Donald Duck, Playboy, Marie Claire, Runners, Glamour. Mooie covers, prachtige covers soms, maar geen verrassende. En als ze een keer iets verrassends doen (Elle, Esquire, Cosmo), als je denkt: ze zijn dik tevreden over mij in Parijs of Chicago of waar het international headquarter ook zit, dan moet je wel héél goed verkopen om de Pavlov-e-mails te smoren.

Oeuvreprijs, dus ook bladen als Vrij Nederland, Elsevier, Opzij en Viva vielen af: soms opvallend, te vaak van de twaalf keer dertien in een dozijn.

Is het niet heel erg appels met peren vergelijken? Ja! Kan dat wel? Ja! Kun je bladen als Linda en Story met elkaar vergelijken? Ja! Je beoordeelt de appels naar de wetten van de appel, je beoordeelt de peren naar de wetten van de peer. Voor de voetballer van het jaar moest je ook kiezen tussen Robben en Van der Sar. Een mooie verrassende cover is een cover die binnen de afgesproken piketpaaltjes van de formule mooi en verrassend is. Wat voor appel Panorama top is, kost peer Libelle duizenden abonnees.
Genomineerd waren: Quote, nrc.next, VPRO Gids, Intermediair, Story, Glamcult en Linda. Fruitmand vol. Close finish. Natuurlijk VPRO Gids, al jaren bovenin de totempaal. Natuurlijk Quote en Story, binnen hun piketpaaltjes zelden mis. Natuurlijk Glamcult, maar dat had ook magazine Blend kunnen zijn: balletesthetiek. En natuurlijk Intermediair, de winnaar. Heel vaak heel goed in wat een cover tot een goede cover maakt: de verrassende drie-eenheid hoofdonderwerp, coverbeeld, coverteksten.
Als je zo naar covers kijkt, zijn het allemaal appels.