Borrel, Sharon

Geplaatst op door

Borrel
“Redacteur gevraagd”. Als Playboy, Libelle of welke krant ook zox92n advertentie plaatst, komen er driehonderd reacties. Driehonderd! Je hoopt dat de stagiaire die vroeger zo opviel, ertussen zit. Maar anders? Het onrecht aandoen begint meteen. Je wilt eigenlijk een vrouw, dat mag je niet openlijk zeggen, maar naar de mannelijke reageerders wordt extra kritisch gekeken. “Helaas voldoet u niet aan het profiel.” Er zitten altijd twintig moegestreden leraren Nederlands tussen. Helaas! Een redacteur gaat met taal om, dus elke taalfout in brief of mail begroet je met gejuich. Helaas! Jarenlang heb ik gewerkt met personeelsfunctionaris Winny Markovitsch. Een zegen voor de selectie! Fout geschreven? Helaas! Maar hoe streng of lullig je ook doet, je houdt er altijd 150 over. Dus, aan invalshoeken gewend, organiseerden we de sollicitatieborrel. Komt allen, daar en dan. Ruim 100 sollicitanten kwamen borrelen. En het is zoals in de liefde, al na vijf minuten weet je: met jou wil ik wel verkering. Twintig sollicitanten gingen naar de tweede ronde. Tenslotte namen we iemand aan. Binnenkort wordt ze hoofdredacteur. Borrel geslaagd.

Sharon
Straks hebben we alle canons gehad. Jammer, want deze moderne lijstjesvariant blijft leesbaar. Maar niet getreurd, er zijn nog heel wat deelcanons te bedenken. Doelpuntencanon (de beautyx92s, de schlemieligsten, de hand van God en de hand van Thierry Henry). Penaltycanon (Panenka, Cruyff/Olsen, Seedorf, Neeskens). Blundercanon (Kemkers/Kramer, wissel Robben door Advocaat, aankoop Sulejmani). Presentatorencanon, al is het maar voor Chiel Montagne. En als de deelcanons op zijn? Die raken niet op. Laatste speelminuut-canon! (basketbal, schaken, al “die Duitsers”).
De Nederlandse filmindustrie bracht ook een canon uit, twee jaar geleden, maar maakte zich er makkelijk van af. Gewoon een stuk of vijftien films op een rijtje gezet en klaar, the end. Daar is dus nog wel wat te halen. De filmscènescanon. Welke 12 beroemde scènes zijn icoon geworden? Kies maar uit bij Hitchcock, Laurel & Hardy, Chaplin. Marilyn Monroe op dat metrorooster, Sharon Stone. Hoe vaak zal het Sharon Stone gevraagd zijn voor een fotoreportage: “Sharon, nog een keer je linkerkuitbeen op je rechterknie.” Zoals in Basic Instinct. Filmscènes naspelen is een beproefd tijdschriftenrecept: beroemde naaktscènes in Playboy, liefdesscènes in ELLE, ruziescxe8nes in Psychologie.Tegen het Franse blad Citizen K zei Sharon tenslotte “yes.” Op twee voorwaarden: op de cover en slip aan. Even kijken. Inderdaad.