Vibrator, Omdraaien en Bijenkorf

Vibrator 
Ik abonneerde me op het tijdschrift Onze Taal en kreeg gratis het boekje ‘De Dikke Drieduizend Dicteewoorden’. Top! Als je abonnee wordt op een blad krijg je een cadeau, en dat cadeau (de werfpremie) moet natuurlijk helemaal bij het blad passen. Ik hield een verhaal in het buitenland en liet tien werfpremies zien, tegelijk werden de covers van de tien bijbehorende tijdschriften geprojecteerd. Welke werfpremie hoort bij welk blad? Men kwam een heel eind. Elegance: lookalike Maxima-tas. Grazia: Love Australia schapenvacht laarsjes. Panorama: Zwitsers zakmes met maar liefst zes nieuwe mogelijkheden. Cosmopolitan: én korting én een Revlon make-up set. Ook een makkelijke ertussen: een Donald Duck-slaapzak. Goed geraden! Maar waarom is de nieuwe DD-slaapzak jaar in jaar uit een succes? Omdat Donald Duck-slaapzakken, -hangmatten, -rugzakken en -dekbedovertrekken nergens anders te krijgen zijn. Exclusiviteit! Was dat nog maar zo met de vibrator. Jarenlang was een vibrator hét werfcadeautje van Viva. Groot, nog groter, grommend, lichtgevend, donker, besneden, Tarzan, Viggo, dubbelloops -elk jaar was het raak. En succesvol. Duizenden Viva-vibrators vonden hun weg. Want hoe kwam je vroeger anders anoniem aan je mechaniek? In de Wehkampgids ergens bij de fxf6hnen xe9n via ruimdenkende Viva. Maar de tijden veranderden, op internet is alles te koop. Maar af en toe grijp je als blad naar een beproefd recept.  Dus bracht Viva als werfpremie een design-vibrator. Prachtig functioneel, nog net geen Philippe Starck. ‘Binnen is binnen’  stond groot bij de foto.

Omdraaien  
Draai een idee eens wat vaker om. Een simpele manier om tot een goed idee te komen. Doe het letterlijk. Een museum laat van 30 topstukken op doek een maand lang ook de áchterkant zien, je kunt er omheen lopen. Al die aanwijzingen op de lijst, al die stickertjes, Kijk, daar en daar is het doek ooit gerepareerd. De xe1chterkant van De Nachtwacht. De xe1chterkant van al die Monets.

Bijenkorf
Téllen. Soms heb je een vaag gevoel over een blad. Je gevoel zegt: het is te somber, of het is te druk, te oud, te jong, te Hollands. Maar iemand anders beweert het tegendeel, en dan duren redactievergaderingen lang. De hoofdredacteur zegt: we doen best veel aan allochtonen. De redactrice die net naar Algiers is geweest op familiebezoek, vindt het tegendeel. Téllen. Tél in de afgelopen tien nummers heel simpel alle allochtonen in je blad, en elk allochtonenitem. Na telling viel alles mee. De uitgever zegt: ben je niet te jóng in je blad? De hoofdredacteur mompelt wat, verzamelt de laatste vijf nummers en gaat ‘s avonds tellen. Hoe oud zijn de mensen die in het blad voorkomen? Voor welke leeftijd zijn de grote onderwerpen? Gevolg: een half jaar geen uitgever meer gehoord. Teveel Engelse woorden in je blad, of te weinig, en de discussies gaan maar door? Count! Waarom heb je zoveel plezier met het ene blad en word je alleen maar zenuwachtig en zelfs boos van het andere? Téllen.  Ik krijg Bijenkorf Magazinetoegestuurd en besluit uiteindelijk te gaan tellen. In het hele blad 53 volwassen modellen, veel vrouwen en een enkele man. Alle 53 kijken ze stuurs, al-le-maal, stuk-voor-stuk, drie-en-vijftig! Ik ben een echt model dus ik kijk chagrijnig. Ik ben een echt model dus ik kijk niet in de camera, vind ik als echt model wel cool. In dit Bijenkorf Magazine (februari) staan ook 15 kinderen. Tja, die kun je niet helemaal regisseren. Dus zowaar: 4 kinderen hebben pret en 2 krijgen het voordeel van de twijfel. Maar door het hele tijdschriftje heen: koop mij niet, raak me niet aan, het leven is al zwaar genoeg, recessie you know. Ook geen enkele kreet in het blad die me enthousiasmeert, die mij werft, die me van de Dam plukt. Is het dan alleen maar zeventig pagina’s afstandelijk chagrijn? Nee. Op pagina 7, daar kun je lachen. Het thema van deze voorjaarsuitgave is: Vrolijk.