BLDNDKTR MediaWatch: &C, printtitels en Windesheim Zwolle
De als ‘bladendokter’ bekend geworden hoofdredacteur en bladenmaker Rob van Vuure is ‘mediawatcher’ in MarketingTribune. Het vakblad heeft hem gevraagd in de rubriek Mediawatch opvallende trends en ontwikkelingen in de wereld van on- en offline media te spotten en duiden.
2
Een stukje tekst of een bewering nog eens onderstrepen met een Engels uitsmijtertje, dat is een beproefd stijlmiddel. Je betoogt iets en je eindigt met ‘That’s it’. Je zeikt iemand af en je eindigt met ‘The Bitch’. De Engelse taal komt helpen als je het met je Nederlands niet redt. Ook is het een manier om helemaal jong en helemaal 2017 te lijken, veel glossy’s hebben er een handje van. Maar soms, of eigenlijk heel vaak, is het een bewijs van taalkundige armoe. Is het stukje wel scherp genoeg, is er niet een betere afsluiting? Voor alle zekerheid: doe nóg maar een Engelse kreet, doe nóg maar een woordspeling, we zullen het onze lezers inwrijven.
Doe nóg maar een woordspeling, en nóg een, doe nóg maar iets in het Engels, en nóg een keer, denken ze bij de glossy &C (van Chantal Janzen).
Ik begin te bladeren, door nummer 2. Scan and shop. Let’s go. Eat your hart out. Make me up before you gogo. Like that. Mirror mirror. Smarty pants. Arty farty. Health freal. In the mood. Couchpatato. Rich bitch. Mooda. Butt. The world according to. What’s up? Real life. Make it a better place. Her. Look who’s talking. My Lil’ secret. Born in 1994. Black Pink. Me, my selfie and I.
En dan zijn we nog maar op pagina 7. Flauw om nog even door te gaan? Ja, dus daar gaan we. Ik beperk me tot de bekopping. Room with a view. Health freak: fit by gilly. Forever young. Sweetheart. My Lil’ secret. Born in 1995: trip down memory lane. Black/Pink. The world according to Caro. De nieuwe musthave. Shake what your momma gave you. Butt, over bilvandalisme. Insta-famous. Curves-kill. Million dollar booty. Pull up to the bumper. Gone with the wind. Shop till you drop. Chic nostalgique. Queen B. Beauty the B-way(Iets met Beyoncé). Mirror Mirror. Arty Farty. Create the things you wish existed. Couchpatato: niks doen rules. Fat chef. Fit chef. Smarty pants. Where is the food?
Flauw om nog even door te gaan? Ja, dus nu alleen de afdeling woordspelingen. Zitten trouwens ook tussen al die Engelse kreetjes. Meteen naar culinair: actrice Jelka van Houten heet hier Miss Baksel.
Het thema van de maand in &C is : je achterwerk, je kont, je billen. Je leert woorden als kontlezen, billenfillen, bilvandalisme, billendokter en ‘maak even een bilfie’. Prachtig thema, ook voor woordspeling-coverteksten. Retegoed: nieuw talent. Carrière met je derrière. Billenkoek: hit me baby six more times. En groot: Ass you wish. Bij de productie in het blad natuurlijk: Assjeblieft en assjemenou. (Trouwens, de woordspeling ‘Ass you like ’t’ heb ik niet kunnen vinden).
Vluchten in Engels en in woordspelingen. Nummer-3 van &C ligt waarschijnlijk ondertussen in de winkel. Bij de aankondiging in nummer-2 stond ‘Just wait’. Okay, doen we. Gelukkig heeft ook visagist Leco in &C-2 en in &C-3 een rubriek. Titel: Lullen met Leco. Een verademing.
72%
Of ontloop je liever het slechtnieuwsgesprek? Onderzoeker Piet Bakker zet elk jaar de oplages van de printtitels op een rij en zegt er bij: je hóeft ze niet te lezen, maar het is wel de 2016-realiteit. Dus daar gaan we, waarbij deze keer niet de eigenlijk al bekende oplagetuimelingen de meeste indruk maakten. Ik hou hier en daar lezingen en workshops en vroeg of laat komt altijd de vraag: ‘Welke bladen doen het nog goed?’ Ik roep dan Flow en Linda en Helden en nog een paar titels. Maar vanaf nu moet ik zeggen, met zorgelijke blik: zelfs Linda zakt licht(in 2016 min5000)! Zelfs Flow zakt licht (in 2016 -6000)! Helden zakt licht, Donald Duck zakt al jaren, Happinez ook. Ik zal voortaan zeggen: Vogue groeit, VrouwGlossy groeit, MaxMagazine groeit, De Groene groeit (in 10 jaar plus 40%), Maarten groeit, TVFilm groeit (in vijf jaar naar 125.000).
Sinds de eeuwwisseling zijn veel bladen in oplage gehalveerd, en de eeuwwisseling is nog niet zo lang geleden. Libelle: van 640.000 naar 300.000 (min 53%). Margriet nog erger: van 423.000 naar 169.000 (min 62%). Flair: van 103.000 naar 45.000 (min 56%). Viva: van 149.000 naar 32.000 (-79%).
Dit slechtnieuws-gesprek gaat nog even door. Analyseer de grafieken. Vogue stijgt, maar glossy’s als Marie Claire, Beau Monde en Nouveau bevestigen het printbeeld. Natuurlijk zegt elke hoofdredacteur en elke uitgever en zeker elke marketeer dat er online giga-veel bezoekers zijn, uniéke bezoekers, bóven begroting, dat laatst eén vlog wel 163.000 keer bekeken werd, dat het ‘merk’ meer leeft dan ooit. Okay, maar nu weer even good-old print, dat met die nietjes. Panorama, Revu, Gooisch en Playboy laten zich niet meer officieel meten, komt niet door de spectaculaire oplagestijgingen. Omroepbladen sinds de eeuwwisseling? VaraGids: min 65 %. Televizier: min 64%. AvroBode van 527.000 naar 164.000. Veronica Magazine? Even diep ademhalen: van 1.100.000 naar 310.000. Mooie oplage: 310.000. Inderdaad mooi, voor iemand zonder historisch besef. Min 72%.
Roddelbladen? Privé: min 67%. Story: min 77%. Autobladen: helaas. Voetbal International: helaas. Opiniebladen? Wat bedoelt u met dat woord? Vrij Nederland is aan het verdwijnen, Elsevier zakte het laatste jaar niet veel, maar ging de laatste tien jaar van 140.000 naar nu 80.000. Maandblad HPDe Tijd verkoopt elke maand net zoveel als weekblad HPDe Tijd vroeger elke week.
5
Bij Windesheim in Zwolle besprak ik met groepjes studenten (HBO-journalistiek) hun ‘eindproduct’. Vijf redacties, vijf printtitels. Goed nieuws, minder goed nieuws. Goed nieuws: de kwaliteit. Tien jaar geleden deed ik zoiets ook al, het verschil is opmerkelijk. Logische covers, prima coverteksten, mooie logo’s, zorgvuldige opbouw. En: invalshoeken! Het tijdschrift ‘Goed Gezind’: zeven redacteuren over hun eigen opvoeding, groot de jeugdfoto, klein de pasfoto van nu. Covertekst: ‘Tim en zijn gipsbroek. Dan breek je als moeder’. Het tijdschrift ‘Do U Mind’, over taboes doorbreken. Vijf redacteuren als columnist over hun éigen taboe. Zou mooi zijn in elk professioneel landelijk tijdschrift. ‘Een week in een gesloten inrichting’. Tijdschrift Rehabit: ‘Rimpels in mijn huid, krassen op mijn ziel’. En het minder goede nieuws? Waar werken ze straks, die dertig enthousiastelingen? Zie stukje 72%.