9/10/11

Tien jaar 9/11. Dat zie je aankomen, zou je kunnen zeggen. Natuurlijk reflecteert elk tijdschrift en elke krant, over de hele wereld. Soms twee weken eerder, om iedereen voor te zijn (Elsevier). Soms gewoon op 11 september, maar dan ben je de zoveelste. Is er iets origineels te bedenken? Eigenlijk niet, blijkt. De worldwide oogst is op dit moment achttien covers. Van The Economist tot Stern. Van The New Review tot KIJK.
Al tien jaar lang regeert het beeld: die vliegtuigen, die inzakkende gebouwen, de brandweerlui, mensen die springen, de ontzetting. Er kan geen idee en geen tekst tegenop, of het moet iets heel persoonlijks zijn. Die kindertekeningen in Vrij Nederland (Bye Mama). Die Hollandse moeder: 'Mijn dochter belde vanuit Amerika en zei: heb je de televisie aan? Ze werkte in een van de Twin Towers. Ze zei: er is een vliegtuig in het gebouw hiernaast terechtgekomen. Ik bel jullie om te zeggen dat je je geen zorgen hoeft te maken. Ik zit hier veilig'. Een half uur later zag moeder op televisie ook de andere toren branden. Dochter nooit meer gezien (televisieprogramma De Reunïe).
Over de hele wereld dezelfde sobere niet-originele coverteksten. The Economist: Ten Years On. Knack: 10 jaar 9/11. VPRO gids: Tien jaar 9/11. Elsevier: 10 jaar later. De Groene Amsterdammer: 10 jaar later. New York Magazine: One Day, Ten Years. Over de hele wereld dezelfde sobere niet-originele verhalen: de link tussen religie en geweld, de nasleep. 'De dag die de wereld veranderde' (VPRO gids). 'Hoe 9/11 Nederland veranderde' (VN). 'Hoe Nederland een compleet ander land werd' (Elsevier).
The same stories bij nog steeds hartverscheurende beelden. Nog geen noodzaak voor invalshoeken. Spits zijn, creatief doen? Nee! Niet nodig. Misschien op 9/20/11.

Rob van Vuure/Jaap Biemans